تاثیر میکرو و نانوذرات سیلیسیم بر رشد و عملکرد توت فرنگی در کشت هیدروپونیک

در این پژوهش اثر غلظت های مختلف میکرو و نانوذرات دی اکسید سیلیسیم (20، 40، 60 و 80 میلی گرم در لیتر) و دو روش کاربرد محلول پاشی برگی و محلول دهی ریشه ای بر برخی ویژگی های رشدی و عملکردی توت فرنگی رقم کاماروزا بررسی شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا گردید. ویژگی های رشدی شامل تعداد برگ، سطح برگ، طول دمبرگ، قطر دمبرگ، ارتفاع گیاه، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، میزان سیلیسیم اندام هوایی و ویژگی های عملکردی شامل وزن تر میوه، حجم میوه، تعداد میوه و عملکرد اندازه گیری شدند. بیشترین تعداد برگ، سطح برگ، ارتفاع گیاه، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه در تیمار محلول دهی ریشه ای 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیسیم به ترتیب با مقادیر 33/24 برگ، 09/210 سانتی مترمربع، 66/31 سانتی متر، 70/49 سانتی متر، 33/70 و 04/13 گرم، 22/39 و 43/4 گرم مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنی دار داشتند. بیشترین میزان عملکرد (23/233 گرم میوه در بوته) در بین تمامی تیمارها، در تیمار محلول دهی ریشه ای 60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیسیم مشاهده شد که با تمامی تیمارهای محلول پاشی میکروسیلیسم و شاهد (عدم کاربرد سیلیسیم) تفاوت معنی دار داشت.