مطالعه رشد و عملکرد خیار گلخانه ای تحت تاثیر هدایت الکتریکی محلول غذایی و تعداد گل در ‏گره

علاوه بر فراهمی مواد غذایی در محیط ریشه، میزان مواد فتوسنتزی در دسترس ریشه به عنوان تامین کننده اسکلت کربنی و انرژی، نیز بر میزان جذب عناصر غذایی، رشد و عملکرد گیاهان تاثیرگذار می باشد. هر عاملی که سبب تغییر دسترسی به عناصر غذایی یا تغییر الگوی توزیع مواد فتوسنتزی گردد می تواند بر فرایند جذب و رشد نیز تاثیرگذار باشد. در این پژوهش اثر تعداد گل و غلظت محلول غذایی بر رشد و عملکرد خیار گلخانه ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی مورد بررسی قرارگرفت. تیمارها شامل سه سطح گل در گره (نگهداری یک، دو یا سه گل در هر گره) و 5 سطح هدایت الکتریکی محلول غذایی (ECهای 1/1، 5/1، 15/2، 78/2 و 32/3 دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد که گیاهان تیمار شده با ECهای 15/2 علاوه بر رشد شاخساره از لحاظ میزان نیتروژن و فسفر برگی نیز مقادیر بیشتری داشتند و بیشترین عملکرد نیز در گیاهان تیمار شده با ECهای 5/1 و 15/2 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. با افزایش تعداد گل در گره عملکرد گیاهان در کوتاه مدت (80 روز بعد از انتقال نشا) افزایش نشان داد، اما با افزایش دوره پرورش (130 روز بعد از انتقال نشا) بین تیمار های مورد بررسی اختلاف معنی داری در عملکرد مشاهده نشد. افزایش تعداد گل در گره در کوتاه مدت، موجب تخصیص بیشتر مواد فتوسنتزی به میوه ها شد ولی احتمالا به علت پتانسیل کم منابع (sources) در دراز مدت، این اثر افزایش تعداد گل بر عملکرد به صورت فیزیولوژیکی مورد تعدیل قرار گرفت.