جذب فلز سنگین جیوه از محلول های آبی به وسیله نانوذرات مغناطیسی عامل دار شده با آمین

امروزه آلودگی بوم سازگان آبی به فلزات سمی به خصوص جیوه از نگرانی های مهم جهانی به شمار می رود. استفاده از نانو جاذب ها روشی نوین با کارایی بالا جهت حذف فلزات سنگین از محیط های آبی است. در این مطالعه به منظور حذف یون جیوه از محلول های آبی و پساب کلروآلکالی، نانوکامپوزیتFe3O4@SiO2-NH2 عامل دار شده با گروه آمینی APTMS سنتز شد.

آنالیز های گرما وزن سنجی، میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، و آنالیز تعیین قدرت مغناطیسی به منظور تشخیص و بررسی ویژگی های نانوکامپوزیت سنتز شده صورت پذیرفت. سپس این نانوکامپوزیت برای حذف فلز جیوه از محلول های آبی و پساب کلروآلکالی در سیستم ناپیوسته مورد مطالعه قرار گرفت. جذب جیوه در شرایط بهینه (pH: 6، زمان: 90 دقیقه، مقدار جاذب: 20 میلی گرم) مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج بیشترین ظرفیت جذب تعادلی برای حذف جیوه از محلول های آبی 45/130 اندازه گیری شد. درصد حذف جیوه از پساب واقعی حدود 55 % برآورد گردید. به علاوه از میان مدل های هم دمای جذبی مدل لانگمویر به عنوان مدل مناسب برای این جاذب برازش یافت که نشان دهنده جذب تک لایه است. بازیابی جاذب سنتز شده طی پنج چرخه متوالی جذب-واجذب توسط اسید کلریدریک 8/0 مولار انجام گرفت که از چرخه اول تا چرخه پنجم حدود 15 % کاهش نشان داد.

نتایج نشان دادند نانوکامپوزیت سنتز شده در این تحقیق از ظرفیت جذب نسبتا بالایی برای جذب یون جیوه برخوردار بوده و قابلیت بازیابی و استفاده مجدد این جاذب، به کارگیری آن را در سیستم تصفیه پساب از نظر اقتصادی توجیه پذیر می نماید.