نگرش ترجیحی معلمان زبان انگلیسی و زبان آموزان ایرانی نسبت به بازخورد های اصلاحی شفاهی آشکار، ترمیمی غیر آشکار، فرازبانی و تکرار

پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت بین نگرش ترجیحی معلمان انگلیسی و همچنین زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در مورد چهار نوع بازخورد اصلاحی شامل اصلاح آشکار، ترمیمی غیر آشکار، فرازبانی و تکراراصلاحی انجام شده است. شرکت کنندگان تحقیق از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به عنوان ابزار اصلی پژوهش، دو پرسشنامه مبتنی بر سناریو براساس طبقه بندی بازخورد اصلاحی لایستر و رانتا (1997) برای جمع آوری داده ها در مورد نگرش ترجیحی معلمان و زبان آموزان در مورد نوع بازخورد اصلاحی ساخته شد. سناریوها از پیشینه ی تحقیق در موضوع بازخوردهای اصلاحی استخراج شد. سپس پرسشنامه ها به صورت یک به یک میان شرکت کنندگان در پژوهش توزیع شد. همچنین با هدف تایید داده های کمی و به منظور مثلث سازی داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه، مصاحبه های ساختارمند انجام شد. یافته ها نشان داد که ترجیحات یا نگرش ترجیحی معلمان و دلایل ترجیحات آنها با نگرش ترجیحی زبان آموزان، هم به لحاظ نوع بازخورد اصلاحی انتخابی و هم به لحاظ رتبه بندی آنها متفاوت است. یافته ها همچنین تحلیل دیدگاه های مختلف بین معلمان با سطوح مختلف تجربه آموزش زبان انگلیسی (کم تجربه، باتجربه متوسط و با تجربه زیاد) را امکان پذیر ساخته اند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل مصاحبه ها نشان داد فقدان دانش بازخورد اصلاحی در بین معلمان زبان انگلیسی در ایران به عنوان یک معضل آموزشی نمایان است. این مطالعه به این واقعیت اشاره می کند که برخی از انواع بازخورد اصلاحی نسبت به انواع دیگر ترجیح داده می شوند. نکته دیگر آنکه هنوز بسیاری از معلمان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در ایران نمی دانند که آیا می بایست بازخورد اصلاحی را ارایه نمایند یاخیر. این مطالعه می تواند برای معلمان زبان و همچنین مدرسان دوره های معلم پروری زبان انگلیسی مفید واقع شود.