ارزیابی محیط بالینی از دیدگاه فراگیران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بر اساس مدل DREEM در سال 1397

محیط یادگیری یک تعیین کننده رفتاری است و درک دانشجو از محیط در امر یادگیری بسیار موثر است و در آموزش بالینی اهمیت زیادی دارد. استفاده از الگوی DREEM به عنوان ابزار تشخیصی برای شناسایی تفاوت محیط واقعی با محیط مطلوب بکار می رود. هدف این مطالعه، بررسی نظرات فراگیران پزشکی در مورد محیط آموزشی بود.

این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1397 و دیدگاه 143 نفر از فراگیران پزشکی (دستیاران، کارورزان و کارآموزان) با استفاده از پرسشنامه DREEM در پنج حیطه ادراک دانشجو از یادگیری، استادان، جو آموزشی، توانایی علمی و شرایط اجتماعی خود و در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار آماری 16SPSS  و آزمونهای ANOVA و t test استفاده شد.

در بین سطوح مختلف مدل DREEM، ادراک دانشجو از شرایط اجتماعی بالاترین و ادراک دانشجو از استاد کمترین نمره میانگین را داشت. درک دانشجویان از محیط آموزشی در تمامی حیطه ها نامطلوب بود. از نظر سن ، مقطع تحصیلی و سال دستیاری در هیچ یک از 5 حیطه ارزیابی محیط بالینی تفاوتی بین گروه های مورد مطالعه دیده نشد (05/0<P). از نظر جنسیت ، حیطه های ادراک دانشجو از استاد، جو آموزشی خود و همچنین بررسی کل حیطه ها دارای اختلاف معنادار (05/0>P) و حیطه های ادراک دانشجو از توانایی علمی و شرایط اجتماعی خود فاقد اختلاف معناداری بودند (05/0<P).

محیط آموزشی بخشهای بالینی دانشگاه در تمام حیطه ها نامطلوب ارزیابی شد. بنابراین توجه بیشتر استادان به رعایت اصول طراحی آموزشی و ایجاد فضای مناسب آموزشی به منظور یادگیری بهتر دانشجویان، ضروری است. از الگوی DREEM برای پایش و سنجش اصلاح و تغییر در برنامه آموزش بالینی می توان استفاده کرد.