ارزیابی آزمایش الایزای خانگی برای تشخیص آنتی بادی ضد اوستروس اویس در گوسفند

استروس اویس از عوامل زیونوتیک با پراکندگی جهانی است. لاروهای آن سبب ایجاد میاز در انسان و گوسفند می‌شود. این مطالعه برای اولین بار در ایران و به‌منظور ارزیابی الایزا برای تشخیص آلودگی استروس اویس در گوسفندان منطقه با استفاده از آنتی‌ژن‌های پیکری (S) و دفعی_ترشحی (ES) لاروهای مرحله دوم و سوم (2L، 3 L) انگل انجام گرفت. آنتی‌ژن‌های پیکری و دفعی- ترشحی لاروهای انگل با هموژنیزه کردن با سونیکاتور و کشت در محیط RPMI-1640به‌دست آمد. پس از تعیین رقت‌های مناسب آنتی‌ژن‌ها، کنژوگه و سرم، تعداد 71 نمونه سرم مثبت و 61 سرم منفی سنجش شد و نتایج با بررسی کشتارگاهی مقایسه گردیدند. نتایج رقت‌های مناسب آنتی‌ژن‌های 2 SL و 3SL به ترتیب (1:46) و (1:30) ، رقت گنژوگه و سرم‌های مثبت و منفی نیز به ترتیب (1:8000) و (1:10) درحالی‌که رقت 3ESL ، 2ESL به ترتیب (1:9) و (1:6) و رقت کنژوگه و سرم‌های مثبت منفی (1:4000) و (1:5) تعیین گردید. حساسیت، ویژگی آزمایش با 2 SL و 3SL به ترتیب 1/90% و 1/89%، و نیز 9/54% و 9/96%، درحالی‌که با 2ESL و 3ESL به ترتیب 6/74%، 8/93% و نیز 6/74%، 4/73% به دست آمد. ارزش پیش‌گویی مثبت و منفی آزمایش الایزا با 2 SL و 3SL به ترتیب 1/90%، 1/95% و 1/89%، 66% درصورتی‌که با 2ESL و 3ESL به ترتیب0/93%، 7/75% و 9/76%، 3/72% به دست آمد. با توجه به این‌که حساسیت 2 SL نسبت به3SL نسبتا بالا و بیشتر است، می‌توان از آنتی‌ژن‌های آن در تشخیص سرولوژیک و مطالعات اپیدمیولوژی آلودگی گوسفندان به استروس اویس استفاده کرد.