بررسی اثر کورکومین بر ریشه کنی عفونت هلیکوباکتر پیلوری

هلیکوباکتر پیلوری، باسیل گرم منفی ایجادکننده زخم معده و گاستریت مزمن است. کورکومین ماده موثر موجود در زردچوبه است. نظر به شیوع بالای هلیکوباکتر پیلوری و با توجه به بی خطر بودن و اثرات ضدمیکروبی زردچوبه در این مطالعه به بررسی تاثیر کورکومین بر بیماران دارای عفونت هلیکوباکتر پیلوری پرداختیم.

مواد و روش ها:

 40 بیمار با علایم گوارشی مشکوک به هلیکوباکتر که اندوسکوپی شده و پس از نمونه برداری، آزمایش RUT  مثبت داشتند را انتخاب و تست Hpylori IgG سرم برایشان انجام شد. نمونه های مثبت از نظر هر دو تست، هلیکوباکتر پیلوری مثبت، تلقی شدند. رژیم درمانی سه دارویی شامل کلاریترومایسین، آموکسی سیلین و امپرازول به عنوان پایه درمان، برای هر دو گروه به مدت دو هفته تجویز شد. به گروه درمان کپسول کورکومین 500 میلی گرمی و در گروه کنترل نیز پلاسبو به رژیم درمانی پایه اضافه شد. سپس درمان با PPI به مدت 1/5 ماه بعد از اتمام رژیم درمانی، انجام پذیرفت. پس از دو هفته عدم دریافت دارو از بیماران تست UBT به عمل آمد.

میانگین سنی کل بیماران 12/65±41/53 سال بود. از نظر جنس (0/32=p) و سن (0/6=P) بین دو گروه تفاوت معنادار نبود. از نظر اطلاعات دموگرافیک دیگر و عوامل خطر ابتلا نیز در هیچ کدام از دو گروه تفاوت معنی داری با هم نداشتند (0/05<P). وضعیت ریشه کنی عفونت در دو گروه مداخله و کنترل نیز تفاوت معنی داری با هم نداشتند (0/05<P).

نتیجه گیری: 

افزودن کورکومین به عنوان یک مکمل به رژیم استاندارد درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری، در درمان و ریشه کنی این عفونت، موثر نیست.