مقایسه سبک های تصمیم گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی

داشتن کودک مبتلا به اتیسم برای اعضای خانواده موقعیتی تنش زاست که ممکن است، سبب انواع مشکلات روان شناختی در اعضای خانواده این کودکان شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک های تصمیم گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی شهر خرم آباد بود.

پژوهش حاضر از لحاظ روش مبتنی بر روش علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه مادران دارای فرزند اتیسم (به تعداد 56 نفر) و مادران دارای فرزند عادی در سال تحصیلی 99-1398 که فرزندان آن ها در بازه سنی 7 تا 11 سال می باشد، هستند. بر این اساس 50 نفر زن مادر دارای فرزند اتیسم به روش سرشماری و 50 زن دارای فرزند عادی به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس، تنظیم شناختی- هیجانی گراس و جن و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و تک متغیره به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ی 19 تجزیه و تحلیل شدند.

تحلیل داده ها نشان داد، بین انواع سبک های تصمیم گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0<p).

با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت، مادران دارای کودک اتیسم نسبت به مادران دارای کودک عادی نارسایی های بیش تری در تصمیم گیری، تنظیم هیجانی و سازگاری اجتماعی دارند.