تاثیر روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر اضطراب در بیماران روماتوئیدی

 آرتریت روماتویید شایع ترین بیماری التهابی روماتیسمی است‌‌‌‌‌‌‌. در اکثر جوامع شیوع تقریبی 3 درصد دارد‌‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌‌ اضطراب یکی از شایع‌ترین تجارب ناخوشایند روان‌شناختی است که در بیماران روماتوییدی گزارش شده است‌‌‌‌‌‌‌. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کوتاه‌مدت فشرده (ISTDP) بر کاهش اضطراب بیماران روماتوییدی انجام شد‌‌‌‌‌‌‌.

مواد و روش‌ ها: 

پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌ پس آزمون و همراه با گروه کنترل بود‌‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌‌ جامعه آماری پژوهش شامل بیماران آرتریت روماتوییدی بود که در طول مدت پژوهش به کلینیک‌های روماتولوژی شهر کرمان مراجعه کرده بودند متخصصان روماتولوژی بر اساس ملاک‌های انجمن روماتولوژی امریکا و ملاک‌های ورود و خروج‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌ 40 نفر از بیماران زن و مرد به‌صورت هدفمند انتخاب شدند‌‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌‌ سپس اعضا گروه نمونه به‌صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند‌‌‌‌‌‌‌. برای گروه آزمایشی 15 جلسه یک و نیم‌ساعته روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت انجام شد که به‌صورت هفته‌ای یک‌بار و به‌صورت فردی برگزار شد‌‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ پس از 15 جلسه مداخله‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌ گروه آزمایشی و گواه مجددا پرسشنامه‌های مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان‌‌‌‌‌‌‌ را پر کردند‌‌‌‌‌‌‌. اطلاعات پژوهش با استفاده از‌‌‌‌‌‌‌ تحلیل کوواریانس و به‌وسیله‌ی نرم افزار SPSS 19 مورد تحلیل قرار گرفتند‌‌‌‌‌‌‌.

یافته ‌ها:

 یافته‌های تحقیق پس از بررسی نمرات پیش‌آزمون بین دو گروه آزمایش و گواه بیانگر این مطلب بود که روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر کاهش نمره اضطراب در بیماران روماتوییدی موثر است‌‌‌‌‌‌‌ (05/0>p)‌‌‌‌‌‌‌.‌‌‌‌‌‌

نتیجه‌ گیری: 

به نظر ‌‌‌‌‌‌‌می‌رسد به‌کارگیری مفاهیم و فنون روان‌پویشی در درک اختلالات اضطرابی‌‌‌‌‌‌‌،‌‌‌‌‌‌‌ بسیار مهم هستند‌‌‌‌‌‌‌. روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده با تاثیر بر مسیر تخلیه اضطراب و کنترل دقیق و پایش لحظه‌به‌لحظه اضطراب‌‌‌‌‌‌‌، احساس و دفاع‌ها کمک شایانی به کاهش اضطراب و کاهش نشانه‌های بالینی در بیماران روماتوییدی می‌کند‌‌‌‌‌‌‌.