نقش کلیدی عنصر عقل در «انجام وظیفه» در تراژدی ‎های افتخارآمیز پی یر کرنی در ادبیات کلاسیک فرانسه

قرن هفدهم، عصر ظهور نویسندگان و نمایشنامه نویسان بزرگ مکتب کلاسیک فرانسه، همچون پی یر کرنی، ژان راسین و مولیر بود. از این میان کورنی را به عنوان پدر نوع ادبی تراژدی در تاریخ ادبیات فرانسه قلمداد می کنند. وی با خلق شخصیت های والا که در طلب جاودانگی در راه کسب افتخار گام می نهند، و در پی اثبات منیت خود و رسیدن به هویت مطلق فردی هستند، تراژدی هایی با فرجام خوش به روی صحنه ی تیاتر برد. این قهرمانان به انحای مختلف همچون احیای حیثیت اشرافی گری، وطن پرستی افراطی و ایمان مذهبی در صدد انجام وظیفه و رسیدن به شهرت و سرافرازی هستند. آثار نمایشی کرنی گرچه صورتی تراژیک داشتند؛ مرگ با عزت پرسوناژهای اصلی در انتهای نمایشنامه، این آثار را فاقد روح تراژیک می کرد، در حالی که بنا به نظر ارسطو ماهیت اصلی تراژدی رسوایی و سیه روزی قهرمان در پرده ی آخر است. در این پژوهش کوشش شده است تا از خلال چهار نمایشنامه ی مشهور پی یر کرنی، لوسید، هوراس، سینا و پولیوکت به مطالعه ی مسیر ادبی این درام نویس شهیر، انگیزه ی پرسوناژهای وی از اعمال قهرمانانه پرداخته شود و نقش کلیدی عقل و دو راهی کرنی در انجام وظیفه و قهرمان سازی مورد تحلیل ادبی قرار گیرد.