بررسی بقاء زمستانه ژنوتیپ های گلرنگ در اصفهان

هرساله میزان متفاوتی از خسارت سرما بر تولیدات زراعی گزارش شده است. در بعضی از سال ها بسته به میزان سرما، این خسارت شدید و دارای ابعاد اجتماعی و اقتصادی وسیعی است. بر این اساس شناسایی و معرفی ارقام متحمل به سرما در کاهش این خسارت و افزایش تولید محصولات زراعی بسیار موثر است. هر ساله در آزمایشات مقایسه عملکرد گلرنگ پاییزه در اصفهان، بسته به میزان سرمای زمستان، درجات مختلفی از خسارت سرما به ژنوتیپ های مورد آزمایش مشاهده می شود. در این پژوهش بررسی تحمل به سرمای ژنوتیپ های گلرنگ در اصفهان طی سال زراعی 87-1386 انجام شد. در این آزمایش 20 ژنوتیپ گلرنگ برای تاریخ کاشت پاییزه بیست و هشتم مهر ماه در یک طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مقایسه شدند. اثر ژنوتیپ بر درصد بقا، طول دوره روزت و رسیدگی و درجه روز رشدهای مربوط، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد روغن در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. ضریب همبستگی بین درصد بقا با عملکرد دانه، طول دوره روزت و رسیدگی و درجه روز رشدهای مربوط مثبت و معنی دار بود. ضریب همبستگی بین درصد بقا با وزن هزار دانه منفی و معنی دار شد. ارقام پرنیان و لاین KW4 به ترتیب با 79 و 7/9 درصد بقاء زمستانه بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش ژنوتیپ های با دوره روزت طولانی تر، مثل پرنیان، ورامین 295 و زرقان 279 تحمل بیشتری به سرما نشان دادند.