انتقال مجدد نیتروژن، غلظت عناصر نیتروژن، پتاسیم و فسفر گندم های دی، تترا و هگزاپلوئید در پاسخ به نیتروژن

ارتباط کاربرد کود نیتروژن با انتقال مجدد نیتروژن، غلظت عناصر فسفر، پتاسیم و نیتروژن در گندم به خوبی شناخته شده نیست. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی انتقال مجدد نیتروژن و وضعیت برخی از عناصر غذایی در برگ و دانه گندم های قدیم دی، تترا و هگزاپلویید در پاسخ به نیتروژن در شرایط گلدانی اجرا شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی چاه اناری دانشکده کشاورزی واقع در دانشگاه صنعتی اصفهان از پاییز 1396 تا تابستان 1397 و در فضای باز انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 18/66، 37/33 و 56 میلی گرم نیتروژن خالص در هر کیلوگرم خاک) و دوازده ژنوتیپ گندم با سطوح مختلف پلوییدی دی، تترا و هگزاپلویید بودند. انتقال مجدد نیتروژن با افزایش کاربرد کود نیتروژن در تمام ژنوتیپ ها افزایش یافت، اما میزان این افزایش در ژنوتیپ های مختلف متفاوت بود. انتقال مجدد نیتروژن در ارقام اصلاح شده تا سطح بالای نیتروژن و در گندم های قدیمی و پوشینه دار تا سطح متوسط نیتروژن افزایش یافت. غلظت عناصر فسفر، پتاسیم و نیتروژن اندام رویشی و دانه پاسخ مثبت به کاربرد کود نیتروژن نشان دادند. در شرایط کاربرد کم کود نیتروژن گندم های قدیمی و پوشینه دار غلظت عناصر غذایی بالاتری نسبت به گندم های اصلاح شده داشتند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط کمبود نیتروژن گندم های قدیمی در جذب و استفاده از عناصر غذایی نسبت به گندم های اصلاح شده بهتر عمل می کنند.