اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر سرزندگی در سالمندان

سرزندگی به عنوان تجربه درونی سرشار از انرژی معرفی شده که در این تجربه، افراد در خود احساس شور زندگی و روحیه می کنند. سرزندگی ذهنی عبارت از داشتن احساس مثبت زندگی و بانشاط بودن است. چنین حالتی در دوره سالمندی اهمیت فراوانی دارد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانگری مثبت نگر بر سرزندگی در سالمندان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مراجع مراکز نگهداری روزانه سالمندان شهرستان الیگودرز در سال 1397 بودند که از میان آنها 30 سالمند به صورت هدفمند و بر اساس ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سرزندگی ذهنی رایان و فردریک بود. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی در جلسات روان درمانی مثبت نگر حضور یافتند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. داده‎ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) در نرم افزار SPSS نسخه 25 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانی مثبت نگر به طور معناداری باعث افزایش سرزندگی در سالمندان شده است. براساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود از روان درمانی مثبت نگر برای افزایش سرزندگی در سالمندان استفاده شود.