بررسی و تحلیل بسترها و پیامدهای حضور وهابیت در الجزایراز 1962 تا 1990 م.
موضوع جریانسلفیوهابی یکی از پیچیدهترین موضوعاتفکری در عرصهپژوهش است، که در سایه پیوند باحکومت آلسعود، گسترش فزایندهای در جهان ازجمله شمالآفریقا پیدا کرد. وهابیت در الجزایر پیشینهای متمایزتر نسبت بهکشورهایهمجوار همچون تونس و مغرب دارد و بیش از یک قرن پیش از آنکشورها وارد الجزایر شدهاست.جریانسلفیوهابی درالجزایر همواره و در طولدهههایمختلف با فراز و نشیبهایمختلفی روبروست.وهابیت درالجزایر بهدلایلمختلف ازجمله اقدامات عبدالحمیدبنبادیس، پیش از دیگر کشورهای همجوار خود، ترویج و گسترش یافت.جریانهایسیاسیاسلام گرا پیوسته از نفوذ سیاسی–اجتماعی بالایی درجامعهالجزایر برخوردار بودهاند و عملکرد اینجریانها بهویژه پس از استقلالالجزایر(1962م)، فراز و نشیبهای زیادی داشته-است. مهمترین عاملایجاد و توسعه فزاینده جریانوهابیسلفی درالجزایر را باید درحمایتهای بیشمار مادی و لجستیکی عربستانسعودی بهویژه پس ازسال1973م.بهدلیل افزایش درآمدهاینفتی دانست. ازسویدیگر سیاستهایسرکوبگرایانه دوره بومدین و اتخاذرویکردهای سختگیرانه وی، موجب رشدزیرزمینی آنها را فراهم آورد. پرسشهای اصلی اینمقاله عبارتنداز:دلایل پیدایش وهابیت در الجزایر چیست؟پیامدهای اقدامات وهابیت در الجزایر بهویژه در بین سالهای1962 تا1990م. چیست؟ ازیافتههای اینپژوهش میتوانگفت حضور وهابیت در الجزایر پیامدهای متعددی در برداشته است؛ ازجمله پیدایش القاعده مغرب اسلامی بهوسیله دروکدل. همچنین بحران1990 تا2005 الجزایر ریشه در اقدامات و بسترسازیهای جریانهای سلفی درالجزایر دارد. عمده فعالیتهایجریانهایسلفی در دوره شاذلی است؛ زیرا در دوره تقریبا طولانیمدت بومدین، همه فعالیتهایجریان-هایسلفی سرکوب و کنترل میشد. این مقاله بارویکردیتوصیفی-تحلیلی، بهبررسی و نقد بسترها و پیامدهای حضور وهابیت در الجزایر بین از سال1962 تا1990م، میپردازد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.