اثر تمرینات تردمیل و بازی های رایانه ای بر مهارت های حرکتی دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تردمیل و بازی های رایانه ای بر مهارت های حرکتی دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد.

طرح این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. از میان جامعه کودکان کم توان ذهنی استان البرز، 24 دختر آموزش پذیر از مرکز توان بخشی کهریزک انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه بازی های رایانه ای، تمرینات تردمیل و گروه شاهد قرار گرفتند. ابتدا مهارت های حرکتی پایه شرکت کنندگان اندازه گیری و سپس آموزش های لازم به مدت هشت هفته و هر هفته به مدت سه جلسه بر روی گروه های مداخله اجرا شد. نمونه های گروه شاهد در این مدت هیچ آموزشی دریافت نکردند و همان روال مرکز را گذراندند. پس از اتمام جلسات آموزشی، مهارت های حرکتی دوباره اندازه گیری گردید. در نهایت، داده‏ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین نمرات مهارت حرکتی گروه تمرینات تردمیل نسبت به گروه بازی های رایانه ای (012/0 = P) و شاهد (001/0 = P) به طور معنی داری بیشتر بود. به عبارت دیگر، تمرینات تردمیل به صورت معنی داری نمرات مهارت حرکتی را تغییر داد (050/0 > P)، اما بازی های رایانه ای نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی داری را نشان نداد (066/0 = P).

نتایج بیان کننده اثربخشی معنی دار تمرینات تردمیل بر مهارت حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود تمرینات تردمیل در مراکز درمان و مراقبت از کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر ارایه شود.