بررسی تطبیقی سازه امید در روانشناسی اسلامی و روانشناسی کلاسیک
سازه امید در پژوهشهای روانشناسی جایگاه خاصی دارد. امید، یکی از مولفههای اصلی روانشناسی مثبتگرا است و نقش مهمی در بسیاری از پروتکلهای درمانی ایفا میکند. تقویت امید در تقویت شادکامی و بهزیستی روانی بیماران مزمن موثر است. با وجود جایگاه ویژه امید در منابع روانشناسی، برخی از مولفههای سازه امید وابسته به فرهنگ غرب میباشد که با فرهنگ ایران اسلامی سازگار نمیباشد. پژوهشها نشان داده است که آمیخته کردن سازههای مثبت روانی با آموزههای معنوی اسلامی، اثربخشی آن سازهها را افزایش میدهد. هدف این پژوهش، بررسی سازه امید در منابع اسلامی و مقایسه آن با مفهوم امید در روانشناسی کلاسیک است. بدینمنظور با روش تحلیل محتوا، متون اسلامی مرتبط با امید و همچنین پژوهشهای تطبیقی امید در اسلام و روانشناسی جمعآوری و تحلیل شد، و مولفههای امید اسلامی تبیین شد که عبارتاند از: امید به امر مطلوب، اعتدال، تلاش، توکل، خودباوری و امید متعالی.
امید ، اسلام ، مولفه های امید ، بررسی تطبیقی ، توکل
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.