رابطه ابعاد دینداری و جهت گیری دینی با رضایت زناشویی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه ابعاد دینداری و جهت‌گیری دینی با رضایت زناشویی است. روش پژوهش از نظر اهداف، کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری 6996 نفر از معلمان متاهل شهر قم بودند. نمونه آماری 377 نفر از اعضای جامعه آماری بودند که به شیوه تصادفی طبقه‌ای _ نسبی انتخاب و به پرسش‌نامه‌‌های استاندارد رضایت زناشویی انریچ، ابعاد دینداری گلاک و استارک و جهت‌گیری دینی آلپورت پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل توصیفی و استنباطی داده‌ها در حد آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم‌زمان در قالب نرم‌افزار Spss-V22 نشان داد: ابعاد دینداری و جهت‌گیری دینی، می‌توانند رضایت زناشویی را پیش‌بینی کنند. بین نمره کل ابعاد دینداری، ابعاد عاطفی و مناسکی با رضایت زناشویی همبستگی مثبت وجود دارد. بین جهت‌گیری دینی درونی با رضایت زناشویی همبستگی مثبت وجود دارد. بین نمره کل ابعاد دینداری و تمام ابعاد آن با جهت‌گیری دینی درونی همبستگی مثبت وجود دارد. تفاوت معنا‌داری بین گروه زنان و مردان یافت نشد.