تحلیل و بررسی رای وحدت رویه شماره 792 هیات عمومی دیوانعالی کشور؛ از توسعه صلاحیت دیوان عدالت اداری تا صیانت از منفعت عمومی

نظر به اهمیت رویه قضایی در منابع دانش حقوق و ندرت توجه به آراء دیوان عالی کشور در مطالعات حقوق اداری، در مقاله حاضر به تحلیل و بررسی رای وحدت رویه شماره 792 هیات عمومی دیوان عالی کشور مورخ 24/4/99 پرداخته شده است. در این رای شعبه دیوان عدالت اداری در رسیدگی به دعوای فرجامی شرکت آب منطقه ای به عنوان دستگاهی اجرایی علیه رای قطعی کمیسیون رسیدگی به امور آب های زیرزمینی دارای صلاحیت دانسته شده است. مقاله با هدف پاسخ به این سوال که مبانی حقوقی صدور رای یادشده چیست و چه آثاری بر نظام حقوق اداری ایران مترتب خواهد کرد؟ به رشته تحریر درآمده و با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای، به موضوع پرداخته است؛ بدین منظور، پس از شرح مختصر گردش کار پرونده، مستندات و ادله قضات دیوان عالی کشور در اصدار رای، بررسی گردیده و به آثار این رای در دادرسی اداری اشاره شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که رای اخیر به توسعه صلاحیت دیوان عدالت اداری از حیث قلمرو اشخاص شاکی منجر شده است و نگارندگان، آن را همسو با اصل تقدم منفعت عمومی، صیانت از منابع آب و رسیدگی تخصصی به دعاوی اداری ارزیابی نموده اند.