کارآیی قطعات نمونه کوچک در کمی سازی ساختار جنگل های زاگرس میانی با به کارگیری برخی از شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه ها

امروزه موضوع ساختار جنگل، به یکی از اصلی ترین بحث های اکولوژیکی در علوم جنگل تبدیل شده است. تعیین ویژگی های ساختاری توده های جنگلی برای بررسی روند تحولات توده، برنامه ریزی دخالت های جنگل شناسی و برنامه ریزی عملیات احیایی الزامی است. به منظور بررسی ساختار بخشی از جنگل های قلعه گل خرم آباد، مجموعه ای از شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه شامل کلارک-اوانز، زاویه یکنواخت، آمیختگی، چیرگی و تمایز مورداستفاده قرار گرفتند. بدین منظور با استفاده از طرح منظم تصادفی تعداد 80 قطعه نمونه ی دایره ای شکل 12 آری برداشت و توسط نرم افزار (Ver.1.4) Crancod مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج، میانگین شاخص های کلارک-اوانز و زاویه یکنواخت به ترتیب 936/0 و 449/0 محاسبه شد که بیانگر الگوی پراکنش تصادفی با میل به حالت منظم است. همچنین میانگین شاخص آمیختگی 181/0 محاسبه شد که حاکی از اختلاط گونه ای کم می باشد. در بررسی تنوع ابعاد، میانگین شاخص های چیرگی و تمایز مساحت تاج به ترتیب 449/0 و 519/0 به دست آمد که به طورکلی نشان می دهد درختان همسایه ازنظر مساحت تاج دارای اختلاف آشکاری با یکدیگر هستند. با توجه به نتایج، در جنگل های زاگرس که اغلب شامل توده های وسیع و خالص بلوط هستند، قطعات نمونه ی کوچک به علت کاهش زمان و هزینه آماربرداری، ثبت دقیق مختصات درختان و درختچه ها و همین طور امکان بررسی و پایش ویژگی های مختلف جنگل، برای کمی سازی ساختار جنگل مناسب هستند.