تغییرات فصلی فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای نسبی آب برگ چندگونه ی گیاهی در مناطق خشک هرمزگان و جنوب کرمان
تولید انواع گونه های اکسیژن فعال (ROS) از اثرات تنش خشکی در گیاهان است. گیاهان برای مقابله با اثرات مخرب (ROS) فعالیت آنزیم های آنتی کسیدانی را افزایش می دهند. در این پژوهش توان سازگاری و مقاومت به خشکی سه گونه ی بومی مناطق گرم و خشک جنوب ایران شامل: Taverniera cuneifolia، Lycium shawii وRhazya stricta به عنوان گونه هایی باقابلیت حفاظت خاک، علوفه ای و دارویی موردبررسی قرار گرفت. نمونه برداری از اندام های هوایی گیاهان یادشده در دو منطقه ی رودان در استان هرمزگان و جیرفت در جنوب کرمان به روش کاملا تصادفی در فصل های تر و خشک انجام شد. متغیرهای محتوای نسبی آب برگ (RWC)، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز با استفاده از روش عصاره گیری در آزمایشگاه اندازه گیری شد. میانگین مقادیر مشاهده شده در سطح اطمینان 95 درصد مورد آزمون قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین بین دو فصل خشک و مرطوب، نشان داد محتوای آب نسبی برگ هر سه گونه در فصل خشک کاهش می یابد اما این کاهش معنی دار نبوده و گیاهان توانایی حفظ رطوبت در شرایط گرم و بی آب فصل خشک را داشته اند. نتایج حاکی از آن بود در نمونه های گیاهی مورد آزمایش از هر دو منطقه ی موردبررسی فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در هر سه گونه در دو منطقه مختلف افزایش معنی دار یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو گونه ی R. stricta و L. shawii در هر دو منطقه با اختلاف معنی داری افزایش و در گونه ی T. cuneifolia کاهش نشان داد. به طورکلی این سه گونه به عنوان گونه های بومی در مناطق خشک جنوب کشور در مقابله با تنش فصل خشک از طریق افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سازگاری یافته و می توان از آن ها به عنوان گیاهان چندمنظوره و مقاوم در برابر خشکی در پروژه های احیاء و بهره برداری پوشش گیاهی مناطق بیابانی جنوب ایران بهره برد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.