بررسی وضعیت پرتوگیری شغلی و اعتبار برآورد دز فردی و لنز چشم با استفاده از تک دزی متر فیلم بج برای پرتوکاران آنژیوگرافی در ایران

در آنژیوگرافی، عدسی چشم ممکن است در معرض پرتو قرارگیرد و باعث ایجاد کاتاراکت شود. در ایران در حال حاضر برای ارزیابی دز فردی صرفا از تک دزیمتر فیلم بج، زیر روپوش سربی استفاده می شود. در این پژوهش هدف، بررسی وضعیت پرتوگیری شغلی و نیز اعتبار سنجش دز تمام بدن افراد و لنز چشم با استفاده از تک دزیمتر فیلم بج می باشد. 

در این مطالعه، میزان دز تمام بدن و عدسی چشم با استفاده ی ترکیبی از دزیمتر فیلم بج و ترمولومینسانس برای 35 نفر از کارکنان بخش آنژیوگرافی در سه بیمارستان منتخب زیرپوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران و طی دو دوره ی دزیمتری اندازه گیری شد. برای اندازه گیری دز عدسی چشم از سه قرص دزیمتر ترمولومینسانس بر روی پیشانی و  چشم راست و چپ، و برای اندازه گیری دز تمام بدن از روش دو-دزیمتری، از یک کارت TLD نصب شده روی سینه و روی روپوش سربی و یک فیلم بج روی سینه و زیر روپوش سربی استفاده شد. 

میانگین تقریبی دز ماهانه ی عدسی چشم و تمام بدن پرسنل آنژیوگرافی به ترتیب μSv 6/4±240/6 و μSv 3/3±120/3 به دست آمد که مقدار متناظر برای دز سالیانه کمتر از سطوح توصیه شده توسط مراجع بین المللی است. علاوه بر این، نسبت دز فیلم بج به دز تمام بدن و عدسی چشم به ترتیب برابر 0/35 و 0/51 با ضرایب همبستگی به ترتیب 0/97 و 0/5 به دست آمد. همچنین نسبت دز عدسی چشم به دز عمقی (TLD) بر روی روپوش سربی 1/18 با ضریب همبستگی 0/79 به دست آمد. 

نتیجه گیری: 

اگرچه استفاده از فیلم بج به تنهایی در زیر روپوش سربی برای برآورد دز تمام بدن از دقت خوبی برخوردار است، اما این دزیمتر به تنهایی برای برآورد دز لنز چشم مناسب نیست و لازم است از یک دزیمتر فردی بر روی روپوش سربی استفاده شود.