خالص سازی و کشت سلول های رده ی سلولی سلول های ماهواره ای عضلانی گوسفند

از آنجایی که سلول های ماهواره ای گوسفند از لحاظ طول عمر، تکثیر، تمایز و متابولیسم شباهت بسیاری به سلول های ماهواره ای انسان نسبت به سلول های رت و موش دارد، مورد توجه قرار گرفتند. بازسازی ماهیچه های اسکلتی در پاسخ به جراحات، از طریق تلفیق سلول های ماهواره ای انجام می گیرد. این سلول ها کاربرد بسیاری در مدل سازی و درمان بیماری هایی مانند نارسایی های قلبی، دیستروفی عضلانی، پیوند سلول های مغزی برای درمان میگرن، تولید داروهای جدید و غیره دارند. در این مطالعه، از عضله جنین گوسفند 50-60 روز، به منظور توصیف روش های جداسازی و کشت سلول های ماهواره ای، ترسیم منحنی رشد برای این سلول ها و تست عدم وجود مایکوپلاسما و باکتری استفاده شد. نمونه ها از کشتارگاه صنعتی مشهد جمع آوری شد. پس از هضم آنزیمی با کلاژناز، ترکیبی از سلول های ماهواره ای و غیر میوژنیک در کف فلاسک حاوی محیط DMEM کشت داده شدند. جهت جداسازی سلول هایی که میوژنیک نیستند مانند فیبروبلاست ها، بعد از 3 ساعت، فلاسک ها تعویض گردیدند. پس از شش روز، سلول ها به میوبلاست تمایز پیدا کردند. با استفاده از محیط تمایز حاوی سرم اسب، سلول های میوبلاست در فلاسک مشاهده شد، که تاییدی بر وجود سلول های ماهواره ای بودند. بیان mRNA ژن PAX7 برای تایید حضور سلول های ماهواره ای مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، نتایج نشان داد که سلول های ماهواره ای در یک کشت متوسط حاوی %5 FBS بدون تمایز رشد یافته و برای شروع تمایز به %10 FBS نیاز دارند.