ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های منتخب کینوا (.Chenopodium quinoa Willd) در نظام های کشت بهاره در مناطق سرد و معتدل

این تحقیق با هدف ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های کینوا در نظام کشت بهاره در مناطق سرد و معتدل کشور اجرا شد. در این تحقیق ده ژنوتیپ کینوا (Red Carina, Titicaca, Giza1, Q12, Q18, Q21, Q22, Q26, Q29 و Q31 در چهار مکان کرج، شهرکرد، کاشمر و ارومیه طی سال‏های 1396 تا 1398 در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ‏های کینوا از نظر اغلب صفات مورد مطالعه دارای تفاوت معنی‏داری بودند. ژنوتیپ Q26 در شهرکرد با میانگین عملکرد دانه 2007 کیلوگرم در هکتار، رتبه اول را داشته و کمترین عملکرد دانه نیز مربوط به ژنوتیپ Q21 در کرج (3/338 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج تجزیه پایداری به روش AMMI نشان داد که ژنوتیپ Q29 با کمترین فاصله از مرکز نمودار بای پلات، بالاترین میزان پایداری را داشته و ژنوتیپ های Giza1، Red Carina، Q31 و Q26 نیز به ترتیب رتبه‏های بعدی را داشتند. ژنوتیپ‏های Q12، Red Carina و Q22 در مناطق کرج و کاشمر سازگاری خصوصی داشته و ژنوتیپ‏های Giza1 و Q18 نیز با ارومیه بیشترین سازگاری خصوصی را داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که کلیه ژنوتیپ‏های کینوای مورد ارزیابی برای کشت بهاره در مکان های اجرای آزمایش سازگاری دارند.