جهت گیری اخلاقی و بی طرفی حسابرس

از جمله مسایل مهم در فلسفه اخلاق تعیین ارزش فعل اخلاقی است. در یک تقسیم کلی معیار ارزش اخلاقی افعال را می توان به دو دسته نسبی گرا (غایت گرا) و ایده آل گرا (وظیفه گرایانه) تقسیم کرد. دیدگاه نسبی گرا به هدف و غایت رفتار نظر دارد و ارزش اخلاقی را بر اساس نتیجه خارجی آن تعیین می کند. دیدگاه ایده آل گرایی و رفتار انسان فارغ از هدف و غایت و نتیجه آن نظر دارد. از این روز هدف از این پژوهش بررسی تاثیر (رابطه) جهت گیری اخلاقی بر بی طرفی حسابرس می باشد. بی طرفی حسابرس یکی از ویژگی های حسابرس است که در دستیابی به قضاوت ا حساس و دقیق الزامی است. یافته ها می باید مبنای قضاوت حسابرس باشند و هیچ گونه منافع شخصی نباید نقشی در قضاوت حسابرس داشته باشد. نمونه آماری این پژوهش شامل 272 نفر از حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران در سال 1397 که به صورت تصادفی انتخاب گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی بوده و ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از روش مدل معادلات ساختاری (SEM) به کمک نرم افزار لیزرل، استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین جهت گیری اخلاقی از نوع ایده آل گرای و بی طرفی حسابرس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر ان است که بین جهت گیری اخلاقی از نوع نسبی گرایی و بی طرفی حسابرس رابطه مثبت و معنی داری وجود ندارد