نقش محیط ساخته شده در تعاملات دانش آموزان در مدرسه

مدارس، محل گردهمایی ها و مکان فعالیت های اجتماعی دانش آموزان و بسان قلبی تپنده مرکز تمام نیروها، رویدادها و محل تجمع ارزش ها هستند. آن ها نقش اجتماعی بسیاری در زندگی جمعی دانش آموزان ایفا می کنند. در این بین مدرسه به عنوان مکان وقوع ارتباطات باید گستره وسیعی از کیفیات را داشته باشد تا انسان در آن به تعامل دست یابد و در نهایت یادگیری ارتقا یابد. مقاله حاضر در پی آن است که با مرور مطالعات انجام یافته در ارتباط با اجتماع پذیری فضا و راهکارها و اصول به کار گرفته شده در ایجاد تعاملات اجتماعی در مدرسه را تفسیر و تحلیل کند تا از این طریق یادگیری ارتقا یابد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد و برای گردآوری اطلاعات از ابزارهای کتابخانه ای و پرسشنامه بهره گرفته شده است و از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری آن را متخصصین تشکیل می دهند و نمونه ها به شیوه تصادفی انتخاب شده اند. سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتب، مولفه های موثر بر تعامل اجتماعی، با تکیه بر شاخص های پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل و اولویت بندی شده است. پرسشنامه های جمع آوری شده، در محیط نرم افزار اکسپرت چویس1، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد ضریب اهمیت معیارهای ذهنی از بقیه بالاتر بود و معیار کالبدی در پایین ترین رتبه قرار داشت. از سویی دیگر، در اولویت بندی انجام شده میان تمامی زیرشاخص ها مشاهده شد که زیرشاخص های مدت زمان اقامت در مکان از معیار رفتاری و زیرشاخص های دسترسی پذیری فضای عمومی از قبیل کلاس از شاخص معیار کالبدی دارای بیش ترین ضریب اهمیت نسبت به دیگر زیرشاخص ها شناخته شدند؛ زیرا بهبود این معیارها، باعث رضایت مندی بیش تر دانش آموزان و افزایش تعامل اجتماعی برای آن ها خواهد شد