قابلیت اعمال قواعد حقوق بشردوستانه بین المللی در حملات سایبری با نگاهی به دستورالعمل تالین 2

 پدیده جنگ های سایبری، که درنتیجه پیشرفت های روزافزون علوم و فناوری، امروزه به شیوه جدید جنگ در عرصه روابط بین المللی بدل گشته است، آرام آرام به سوی قانونمند شدن به پیش می رود، کما اینکه با پیشرفت سلاح های سایبری، شاهد مطرح شدن مباحث حقوقی در زمینه حقوق بین الملل بشر دوستانه، جهت تحول مفهوم حقوقی جنگ و توسل به زور و تلاش برای قاعده مند کردن و تسری قواعد حاکم بر مخاصمات مسلحانه بر این گونه رودررویی ها از سوی دولت ها هستیم. در این راستا، علی رغم اینکه شاهد معاهده الزام آوری نبوده ایم،  اما با تدوین دستورالعمل های تالین 1 و 2 کوشش شد که سایه قواعد عام حقوق بین الملل به صورت ملموس بر فعالیت های سایبری آشکار شود. این پژوهش، تلاش دارد با بررسی مفهوم جنگ و مخاصمه مسلحانه، به تناسب پیشرفت علوم و استفاده از فضای مجازی به عنوان صحنه نبرد دولت ها، قابلیت رعایت اصول و قواعد حقوق مخاصمات مسلحانه در جنگ های سایبری را با نگاهی به دستورالعمل تالین 2 درباره حملات سایبری بررسی نماید.

مواد و روش ها:

این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی، با گردآوری مطالب و سازماندهی آنها برای رسیدن به هدف نهایی پژوهش، یعنی، اثبات قابلیت استفاده از قواعد حقوق مخاصمات مسلحانه بر عملیات سایبری، صورت گرفته است.

یافته ها:

همان طورکه استفاده از هر نوع سلاح، در شرایط خاصی، ممکن است توسل به زور یا جنگ تعبیر شود، عملیات سایبری، نیز در صورتی که دارای ویژگی هایی باشد که توسط دستورالعمل تالین 2، توصیف شده و به نسبت دستورالعمل تالین 1 و نظریه های پیشین، بسط یافته و تفسیر شده است، جنگ محسوب شده و آثار خاص جنگ بر آن بار خواهد شد.

نتیجه گیری:

قواعد حقوق بین الملل مخاصمات مسلحانه، در شرایطی که استفاده از عملیات سایبری، دارای ویژگی هایی باشد که مطابق دستورالعمل تالین 2، عملیات ارتکاب یافته با سلاح سایبری را به عنوان یک جنگ سایبری شناسایی می کنند قابلیت اعمال دارد.