اثر 6 هفته تمرین هوازی بر وضعیت استرس اکسیداتیو موش های صحرایی نر در معرض ریزگردهای محیطی

شواهد علمی زیادی نشان می دهد آلاینده های محیطی به ویژه ذرات معلق در هوا باعث ایجاد استرس اکسیداتیو می شوند. این در حالی است که تمرینات هوازی منظم نقش مهمی در افزایش دفاع آنتی اکسیدانی و مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو دارند. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین هوازی بر وضعیت استرس اکسیداتیو موش های صحرایی نر در معرض ریزگردهای محیطی بود.

در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر (8/5 ± 245 گرم) بالغ 10 هفته ای به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به موش های گروه دریافت کننده ریزگردها به مدت 6 هفته از طریق بینی آلودگی تجویز شد. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین هوازی با 50 درصد حداکثر سرعت اولیه بود، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه های خونی تهیه گردید. برای مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و در صورت معناداری از آزمون تعقیبی LSD برای بیان اختلاف معنادار بین گروه ها استفاده گردید. سطح معناداری (0/05P≤) در نظرگرفته شد. بررسی های آماری با استفاده از نرم افزارversion 16  SPSS انجام گرفت.

پس از 6 هفته تمرین هوازی، میزان مالون دی آلدهید در هر دو گروه: تمرین و تمرین+ریزگرد کاهش معنادار (0/05≤P) و در گروه ریزگردها افزایش داشت که این افزایش نسبت به گروه کنترل معنادار نبود (0/05≥P). میزان آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در گروه ریزگردها افزایش معناداری نشان داد (0/05≤P). میزان دو آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در هیچ یک از گروه ها تفاوت معناداری نداشت (0/05≥P).

براساس نتایج می توان بیان داشت که احتمالا تمرین هوازی می تواند درکاهش پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش دفاع آنتی اکسیدانی موثر باشد.