تاثیر روش بارداری و زایمان بر نشانگر پاسخ استرس Oct4B1 و بیان ژن های نقش گذاری شده مربوط به رشد جنین: یک مطالعه کوهورت

داده های علمی اخیر از این نکته پشتیبانی می کنند که نحوه بارداری و زایمان ممکن است بر تنظیم اپی ژنتیک و در نتیجه رشد جنین تاثیر بگذارد. پیشنهاد شده است که فاکتور رونویسی اتصال اکتامر OCT4B1 که یک نوع جدید از OCT4 با عملکرد بیولوژیکی هنوز ناشناخته می باشد، نقش بالقوه ای در واسطه پاسخ استرس سلولی داشته باشد. علاوه بر این، فاکتور رشد انسولین مانند 2 (IGF2)، رونوشت مختص مزودرم (MEST) و ژن 10 پدری بیان شده (PEG10) ژن هایی هستند که به عنوان ژن های نقش گذاری شده شناخته می شوند و از طریق تنظیم اپی ژنتیک تنظیم می شوند. تاثیر روش زایمان و حاملگی در تنظیم اپی ژنتیک یک زمینه تحقیقاتی فعال است.

هدف ما بررسی ارتباط سطح بیان Oct4B1 و میزان بیان و متیلاسیون ژن های نقش گذاری شدهIGF2 ، MEST و PEG10 در خون بند ناف نوزادان با روش زایمان و حاملگی بود.

نمونه های خون بند ناف از نوزادانی که پس از زایمان واژینال یا سزارین (CS) متولد شده اند با نوزادانی که در موقعیت سفالیک و یا به دلیل موقعیت بریچ با سزارین زایمان شده اند مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، تحقیقات شامل نوزادانی بود که مادرانشان از طریق فن آوری کمک باروری باردار شده اند.

از نظر آماری اختلاف معنی داری در میزان بیان mRNA بین حالت های مختلف بارداری و زایمان مشاهده نشد (96/0 = p). در ضمن به نظر نمی رسد سطح بیانOct4B1 ،IGF2 ، MEST و PEG10 تحت تاثیر حالت های مختلف بارداری و زایمان قرار گیرد.

این نتایج نشان می دهد که بیان و الگوهای متیلاسیونOct4B1 ،IGF2 ، MEST و PEG10 در خون بندناف تحت تاثیر نوع حاملگی و زایمان قرار نمی گیرند.