بررسی اثرات ZD7288 و UL-FS49 بر گره سینوسی - دهلیزی سالم و دست نخورده قلب خرگوش

گره سینوسی- دهلیزی قلب پستاندران از نقطه نظر ساختمانی و کارکرد الکتروفیزیولوژیکی بافت یکنواختی ندارد. تفاوت در خصوصیات شکل پتانسیل عمل نیز بخوبی شناخته شده است. یکی از دلایل تفاوت در مختصات شکل پتانسیل عمل می تواند مربوط به تفاوت جریانهای یونی در نواحی مختلف گره سینوسی- دهلیزی باشد. از جمله جریان های مطرح جریان یونی if است که تصور می شود در ایجاد شیب پیس میکری ایفای نقش می کند.
در بررسی حاضر با استفاده از میکروالکترودهای شیشه ای ثبت داخل سلولی از نواحی محیطی و مرکزی گره سینوسی- دهلیزی انجام شد. جریان ifبا کاربرد یک میکرومولار UL-FS49 و بمدت 90 دقیقه در 10 نمونه و با 3 میکرومولار ZD7288 بمدت 40 دقیقه در 10 نمونه کاملا مجزا از نمونه های قبلی مسدود شد. پتانسیل های عمل از نواحی متفاوت گره سینوسی- دهلیزی دست نخورده و سالم در قبل و در حین مصرف مواد مسدود کننده ثبت شدند.
UL-FS49 بطور معنی داری (P<0.05) موجب کاهش شیب پیس میکری به میزان 5±66 درصد (n=5) در ناحیه محیطی و به میزان 23±6 درصد (n=5) در ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی شد. همچنین UL-FS49 موجب کاهش مقدار فعالیت خودبخودی یا Rate به مقدار 3±16 درصد (n=10) گردید. ZD7288 بطور کامل موجب کاهش شیب پیس میکری5=n)) در ناحیه محیطی و به میزان 5±22 درصد (n=5) در ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی شد. همچنین ZD7288 بطور معنی داری (P<0.05) کاهش مقدار فعالیت خودبخودی یا Rate به مقدار 3±13درصد (n=10) را باعث گردید. از نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که جریان یونی if در ناحیه محیطی نقش بزرگتری در مقایسه با ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی قلب خرگوش بازی می کند.