شناسایی الگوی ذهنی صاحبنظران عرفان اسلامی و مدیریت آموزشی نسبت به مدیریت عرفان اسلامی بر مبنای روش کیو

در میان کارکردهای بشری ، یکی از گسترده ترین موضوعات مرتبط با زندگی اجتماعی، مدیریت است به گونه ای که بشر در اداره امور زندگی از تولد تا مرگ ، با آن روبرو است. عرفان اسلامی فی نفسه در همه ابعاد وجود بشر، خاصه در جنبه های اجتماعی آن همچون مدیریت، مکتبی یکپارچه عملی تلقی می شود. این پژوهش، موضوع مدیریت را با رویکرد عرفان اسلامی مبتنی بر نظرات جمعی از صاحب نظران مرتبط در دو قلمرو عرفان و مدیریت آموزشی و برنامه ریزی مورد کاوش قرار داده است، مدل مدیریت مبتنی بر عرفان اسلامی با کفایت شایستگی نیل به اثربخشی در عمل، مواجهه و مدل پیشنهادی مدیریت مبتنی بر آموزه های عرفان اسلامی در سنجه پارسونز در چهار بعد اثربخشی: انطباق، کسب هدف، یگانگی و حفظ الگوها مورد تایید صاحب نظران مرتبط قرار گرفته است . یافته های این پژوهش می تواند هم در باورهای معیار و سنجه و چگونگی تحقق آن در نظام آموزشی، تربیتی و نیز درتقویت و حفاظت از دستاوردهای فرهنگی و معنوی مدیریت سطوح مختلف انقلاب منبعث از تفکرناب اسلام اصیل و هم عاملی در پژوهش گری این حوزه نسبتا مغفول مورد بهره برداری قرارگیرد.