نقش میانجی گری سبک های تفکر در رابطه هوش و خلاقیت

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی گری سبک های تفکر در رابطه هوش و خلاقیت در دانش آموزان دختر و پسر 12 تا 16 ساله بود. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر 16-12 ساله منطقه 12 شهر تهران در نیمسال دوم تحصیلی 97-1396 بود. تعداد 200 دانش آموز (100 دختر و 100 پسر) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل آزمون های هوش وکسلر کودکان فرم 4 (WISC-IV)، تفکر خلاق تورنس فرم تصویری ب (TTCT) و پرسشنامه سبک تفکر نوع اول استرنبرگ فرم کوتاه (TSI) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش رگرسیون چندگانه در نرم افزار 21-SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد نقش متغیر هوش در پیش بینی خلاقیت (142/0) مثبت و نقش تفکر قانون گذارانه (145/0-) و قضاوت گر (165/0-) در پیش بینی خلاقیت منفی بود. همچنین هیچ تاثیر غیر مستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطه ای تفکر قانون گذارانه و قضاوت گر بود نیز دیده نمی شد؛ اما نقش تفکر اجرایی در پیش بینی خلاقیت (165/0) مثبت بود و همچنین تاثیر غیرمستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطه ای تفکر اجرایی بود نیز دیده می شد.