تاثیر آموزش شناختی رفتاری به کمک فضای مجازی در کاهش کمال گرایی و اضطراب دانش آموزان نخبه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر کمال گرایی و نشانه های اضطراب بر دانش آموزان نخبه به کمک فضای مجازی بود. روش این مطالعه با توجه به اینکه تآثیر متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته بررسی می شود، از نوع طرح های نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری را دانش آموزان نخبه و عادی مقطع متوسطه دوم شهر بوشهر تشکیل دادند که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه در مرحله اول 411 نفر (215 پسر و 196 دختر) بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. نمونه مرحله دوم 26 نفر از گروه اول با بالاترین نمره کمال گرایی و اضطراب بودند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های کمال گرایی هویت و فلت (1991) و اضطراب بک (1988) بود. آموزش شناختی رفتاری در شش هفته (جلسه 90 دقیقه ای) برگزار شد. بین جلسات هفتگی با کمک نرم افزار واتس اپ (Whats App) تمرین های خانگی و اشکالات آن ها پیگیری می شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-23  و به روش تحلیل کواریانس چند متغیره بررسی شده است. در مولفه کمال گرایی خودمدار، بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). همچنین آموزش شناختی رفتاری به کمک سایبرسایکولوژی، باعث بهبود کمال گرایی و اضطراب دانش آموزان شد (01/0>p). نتایج بیانگرضرورت توجه برنامه ریزان و روان شناسان به موضوع کمال گرایی و اضطراب اجتماع نخبگانی دانش آموزی است. توانایی درمان شناختی رفتاری و نرم افزارهای ارتباطی به عنوان وسیله کمک آموزشی در بین جلسات درمانی تایید شد.