اثر سیلیکون و نانوسیلیکون بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی گیاه نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) تحت تنش شوری

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده محیطی و محدود کننده رشد و تولید گیاهان می باشد. از طرفی، سیلیسیوم (Si) دومین عنصر فراوان در خاک است و موجب کاهش تنش های زیستی و غیرزیستی در گیاهان می گردد. بدین منظور، در این تحقیق، اثر سیلیکون و نانوسیلیکون (50 و 100 میلی گرم در لیتر) بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی گیاه نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) تحت تنش شوری در سطوح مختلف کلرید سدیم (صفر، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در سه تکرار در سال 1398بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش شوری به طور معنی داری موجب کاهش وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و محتوای کلروفیل، فنل کل و پروتئین شد. فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز و درصد اسانس در سطوح مختلف شوری متفاوت بود. میزان پرولین نیز در اثر تیمار کلرید سدیم 100 میلی گرم در لیتر به طور معنی داری افزایش یافت. تیمار گیاهان با سطوح مختلف سیلیکون و نانوسیلیکون موجب کاهش اثرات منفی تنش شوری در شاخص های مورد ارزیابی گردید. تیمار نانوسیلیکون100 میلی گرم در لیتر بیشترین مهار اثرات تنش شوری بر شاخص های رشد، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و درصد اسانس را نشان داد. لذا با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر می توان محلول پاشی سیلیکون و نانوسیلیکون را جهت کاهش اثرات منفی تنش شوری در گیاه نعناع فلفلی توصیه نمود.