روش آموزشی شبیه سازی و کاربرد آن در آموزش احیاء قلبی-ریوی

مشکلات قلبی عروقی به عنوان اولین عامل مرگ و میر جهانی می‌باشند که با ارایه خدمات درمانی به‌موقع و مناسب، می‌توان حیات میلیون‌ها انسان را حفظ و از بسیاری معلولیت‌ها پیشگیری کرد. لذا انتخاب بهترین شیوه‌های آموزش به منظور ارتقاء سطح دانش و مهارت افراد لازم و ضروری است.

مواد و روش‌ها:

مقاله‌ی حاضر یک مطالعه مروری است که با استفاده از جست‌وجوی منظم منابع اینترنتی در پایگاه‌های اطلاعاتی Elsevier، PubMed، Google scholar، Magiran، Science Direct بین سال‌های 2010 تا 2019 و منابع کتابخانه‌ای با کلید واژه‌های احیاء قلبی-ریوی، آموزش و آموزش شبیه‌سازی انجام شده است.

یافته‌ها:

فراگیری مهارت‌های روان حرکتی و افزایش دانش شناختی در حوزه احیاء قلبی-ریوی جز با روش آموزشی مناسب و تمرین مکرر، میسر نمی‌گردد. فیلم ویدیویی، ایفای نقش، سخنرانی، نمایش و استفاده از شیوه‌های شبیه‌سازی شده از روش‌های رایج آموزش عملیات احیای قلبی ریوی می‌باشند. آموزش در مرکز یادگیری مهارت‌های بالینی فرصتی را فراهم می‌آورد تا فراگیران بتوانند با استفاده از انواع وسایل کمک آموزشی، مدل‌ها و مانکن‌ها، مهارتهای بالینی و ارتباطی خود را در محیطی آرام و کنترل شده افزایش دهند.

بحث و نتیجه‌گیری:

هر آموزشی منجر به یادگیری می‌شود اما میزان عمق و پایداری یادگیری در روش‌های مختلف آموزشی متفاوت است. با توجه به اینکه در روش نمایش عملی و کارگاهی در محیط‌های شبیه‌سازی شده محیط نزدیک به واقعیت می‌باشد و فراگیر خود را در آن محیط فرض نموده و می‌تواند بصورت نامحدود با کمترین استرس تمرین کند، یادگیری می‌تواند موثرتر و ماندگارتر باشد.