به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « آموزش شبیه سازی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • مصطفی دلسوز، سید رضا مظلوم، امیرحسین میرحقی*
    مقدمه

    حوادث هسته ای-رادیواکتیو چالش های فراوانی برای سیستم های سلامت دارند؛ لذا آموزش تریاژ پیش بیمارستانی اهمیت ویژه ای دارد. مشخص نیست شبیه سازی مانوری با ایجاد بازخوردهای بیشتر نسبت به آموزش کارگاهی تا چه میزان اثربخش است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش تریاژ پرتویی با روش شبیه سازی مانوری و کارگاهی بر خطای تریاژ  پرتویی امدادگران نظامی انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با پس آزمون و پیش آزمون است که روی 30 نفر از امدادگران پادگان های مشهد در تیر ماه 1399 انجام شد. نمونه گیری تصادفی از دو مرکز انجام شد و شرکت کنندگان به دو گروه مداخله (شبیه سازی مانوری) و کنترل (کارگاه) تقسیم شدند. ابزار اصلی پرسش نامه پژوهشگرساخته بررسی مهارت تریاژ  پرتویی و چک لیست آسکی بود که روایی و پایایی آن تایید شد. ابتدا پیش آزمون انجام شد. دو هفته پس از مداخله، پس آزمون به صورت آسکی برگزار شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    میانگین سنی شرکت کنندگان 22 سال بود و 46 درصد از آن ها مدرک دیپلم داشتند. در پیش آزمون مهارت تریاژ پرتویی گروه ها همگن بود. در پس آزمون تفاوت نمره تریاژ صحیح دو گروه معنی دار بود. در پس آزمون خطای تریاژ گروه مداخله 3/36 + 10/7 و گروه کنترل5/64 + 38/7 درصد بود. تفاوت نمره تریاژ سنگین و تریاژ سبک گروه مداخله و گروه کنترل نیز معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    خطای تریاژ سبک در روش آموزشی کارگاهی به طور قابل توجهی بیشتر از روش آموزشی شبیه سازی مانوری است. ازاین رو به عنوان روش منتخب در آموزش تریاژ  پرتویی توصیه نمی شود.

    کلید واژگان: آموزش شبیه سازی, آموزش کارگاهی, تریاژ, نشت خطرزیا رادیولوژیک}
    Mostafa Delsooz, Seyedreza Mazloum, Amir Hosein Mirhaghi *
    Introduction

    Nuclear-radioactive disasters pose major challenges to the health systems; therefore, pre-hospital triage training is of special importance. In this regard, it seems that simulation maneuvers training may be more effective than the workshops training method since it stimulates more feedbacks. However, no study has confirmed this up to date. Therefore, this study aimed to compare the effect of radiation triage training through simulation maneuvers and workshop training methods on the rate of radiation triage error in military rescuers.

    Materials and Methods

    This quasi-experimental study with the pretest-posttest design was conducted on 30 rescuers in Mashhad military barracks, Mashhad, Iran, in July 2020. The Sampling was performed randomly from two centers and the study participants were divided into two groups of intervention (simulation maneuvers) and control (workshop training). The main tools in this study included a researcher-made questionnaire and the OSCE checklist that its validity and reliability were confirmed. The pre-test was performed first and the post-test was conducted using OSCE after two weeks. Data were analyzed through descriptive and inferential statistics using SPSS software (version 20).

    Results

    The mean age of the participants was 22 years and 46% had a diploma. The groups were homogenous at the pre-test of radiation triage skill. The difference between the correct triage scores of intervention and control groups was significant at post-test. The triage error in the intervention and control groups were estimated at 10.7±3.36 and 38.7±5.64 at post-test. Moreover, the difference between over-triage and under-triage scores in the intervention and control groups was significant at the post-test.

    Conclusion

    Under-triage error in the workshop training method is significantly higher compared to that in the simulation maneuvers training method. Therefore, the workshop training method is not recommended for radiological triage training programs.

    Keywords: Radioactive hazard release, Simulation education, Triage, Workshop training}
  • علیرضا عرب پور، زهرا فارسی*، هنگامه حبیبی
    مقدمه

    مشکلات قلبی عروقی به عنوان اولین عامل مرگ و میر جهانی می‌باشند که با ارایه خدمات درمانی به‌موقع و مناسب، می‌توان حیات میلیون‌ها انسان را حفظ و از بسیاری معلولیت‌ها پیشگیری کرد. لذا انتخاب بهترین شیوه‌های آموزش به منظور ارتقاء سطح دانش و مهارت افراد لازم و ضروری است.

    مواد و روش‌ها:

    مقاله‌ی حاضر یک مطالعه مروری است که با استفاده از جست‌وجوی منظم منابع اینترنتی در پایگاه‌های اطلاعاتی Elsevier، PubMed، Google scholar، Magiran، Science Direct بین سال‌های 2010 تا 2019 و منابع کتابخانه‌ای با کلید واژه‌های احیاء قلبی-ریوی، آموزش و آموزش شبیه‌سازی انجام شده است.

    یافته‌ها:

    فراگیری مهارت‌های روان حرکتی و افزایش دانش شناختی در حوزه احیاء قلبی-ریوی جز با روش آموزشی مناسب و تمرین مکرر، میسر نمی‌گردد. فیلم ویدیویی، ایفای نقش، سخنرانی، نمایش و استفاده از شیوه‌های شبیه‌سازی شده از روش‌های رایج آموزش عملیات احیای قلبی ریوی می‌باشند. آموزش در مرکز یادگیری مهارت‌های بالینی فرصتی را فراهم می‌آورد تا فراگیران بتوانند با استفاده از انواع وسایل کمک آموزشی، مدل‌ها و مانکن‌ها، مهارتهای بالینی و ارتباطی خود را در محیطی آرام و کنترل شده افزایش دهند.

    بحث و نتیجه‌گیری:

    هر آموزشی منجر به یادگیری می‌شود اما میزان عمق و پایداری یادگیری در روش‌های مختلف آموزشی متفاوت است. با توجه به اینکه در روش نمایش عملی و کارگاهی در محیط‌های شبیه‌سازی شده محیط نزدیک به واقعیت می‌باشد و فراگیر خود را در آن محیط فرض نموده و می‌تواند بصورت نامحدود با کمترین استرس تمرین کند، یادگیری می‌تواند موثرتر و ماندگارتر باشد.

    کلید واژگان: احیاء قلبی-ریوی, آموزش, آموزش شبیه سازی}
    Arabpoor AR, Farsi Z, Habibi H
    Introduction

    Cardiovascular problems are the first cause of global mortality. However, by providing timely and appropriate pre-hospital services, it is possible to save the lives of millions of people and prevent many disabilities. Therefore, choosing the best training methods to improve people’s knowledge and skills is necessary.

    Material and Methods

    this article is a review article by using a regular search of internet resources in the databases of Elsevier, Pub Med, Google Scholar, Magiran, and Science Direct between 2010 and 2019, and library resources with keywords of cardiopulmonary resuscitation, education methods, and simulation.

    Results

    Learning Psychomotor skills and increasing knowledge in the field of cardiopulmonary resuscitation is not possible except with proper training method and repeating training. Video playing, role-playing, lecturing, demonstration and using simulation methods are common methods of cardiopulmonary resuscitation teaching. Training in clinical skills learning center provides an opportunity for learners to use a variety of teaching aids, models and mannequins to enhance their clinical and communication skills in a calm and controlled environment.

    Discussion and conclusion:

    Each teaching method leads to learning, but the depth and sustainability of learning varies in different methods. Due to the fact that in practical and demonstration methods in simulated environments, the environment is close to reality and the learner assumes herself in that environment and can practice indefinitely with the least stress, learning can be more effective and more lasting

    Keywords: Cardiopulmonary resuscitation, Education, Simulation training}
  • صغری قدمی، مریم نظام زاده *، سیمین تاج شریفی فر، شهلا علیاری
    مقدمه

    با توجه به افزایش روز افزون حوادث و بلایا در جهان و وجود پرستاران به عنوان بزرگترین گروه پاسخ دهنده به چنین حوادثی، آمادگی ایشان در پاسخ به حوادث و بلایا بسیار ضروری و حایز اهمیت است. لذا مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی مطالعات در زمینه روش‌های موثر در آمادگی پرستاران در حوادث و بلایا با تاکید بر آموزش مانور و شبیه سازی انجام شد.

    مواد و روش‌ها:

    در این مطالعه مروری، مقالات منتشر شده بین سال‌های 1399-1390 (2020-2011) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور دست یابی به مستندات علمی مرتبط، جستجوی الکترونیک به دو زبان فارسی و انگلیسی با استفاده از کلید واژه‌های فارسی و انگلیسی مانور، آموزش شبیه سازی، پرستار و بلایا (Maneuver, Simulation Training, Nurse and Disaster) در بانک‌های اطلاعاتی معتبر انجام و مجموعا تعداد 281 مقاله یافت شد. از میان آن‌ها 34 مقاله استخراج گردید. معیارهای ورود شامل اصیل بودن، نگارش به زبان فارسی و انگلیسی و هم خوانی با هدف مطالعه و معیارهای خروج شامل عدم دسترسی به نسخه‌ی کامل مقاله بود.

    یافته‌ها:

    بررسی مطالعات نشان داد که توجه به حوادث و بلایا و ارتقای آمادگی پرستاران و حتی سایر کادر درمان از اولویت بالایی برخوردار است که در همه‌ی کشورها و از دوران دانشجویی باید مدنظر باشد. آموزش یک روش مهم و موثر برای کسب اطلاعات و ارتقای دانش می‌باشد و از میان روش‌های آموزشی مانور و شبیه سازی در این زمینه بسیار رایج بوده و برای اهداف مختلفی استفاده شده است که ارتقای دانش، مهارت، صلاحیت و آمادگی پرستاران در مقابله با حوادث و بلایا یکی از این اهداف مهم بوده است.

    بحث و نتیجه‌گیری:

    با توجه به نتایج مطالعات و اثر بخش بودن استفاده از روش‌های آموزشی مانور و شبیه سازی در ارتقای آمادگی کادر درمان مخصوصا پرستاران، لذا پیشنهاد می‌گردد برای ارتقای آمادگی و مهارت پرستاران در مقابله با بلایا از این روش استفاده گردد.

    کلید واژگان: مانور, آموزش شبیه سازی, پرستار, بلایا}
    Ghadami S, *Nezamzadeh M, Sharififar ST, Aliary Sh
    Introduction

    Due to the increasing number of accidents and disasters in the world and the existence of nurses as the largest group responding to such accidents, their readiness to respond to accidents and disasters is very necessary and important. Therefore, the present study was conducted to investigate studies on effective methods in preparing nurses for accidents and disasters with emphasis on maneuver training.

    Materials and Methods

    In this review study, articles published between (2011-2020) were reviewed. In order to obtain relevant scientific documentation, electronic search in both Persian and English using Keywords (Maneuver, simulation, preparation, nurse and training methods) in Academic Database of Academic Jihad (SID), Magiran Database, Iranian Medical Science Database (Iran Medex), PubMed, Science Direct, Ovid, ProQuest and Google scholar. A total of 281 articles were found. 34 articles were extracted from them. Inclusion criteria included originality and research, writing in Persian and English and compatibility with the purpose of study, and exclusion criteria also included not having access to the full version of the article.

    Results

    Studies have shown that paying attention to accidents and disasters and improving the preparedness of nurses and even other medical staff has a high priority that should be considered in all countries and from the student period. Training is an important and effective method for obtaining information and improving knowledge. Among the training methods, maneuvering and simulation in this field is very common and has been used for various purposes that promote knowledge, skills, competence and readiness of nurses to deal with accidents and disasters have been one of these important goals.

    Discussion and Conclusion:

    According to the results of studies and the effectiveness of using maneuvering and simulation training methods in improving the preparedness of medical staff, especially nurses, therefore, it is recommended to use this method to improve the preparedness and skills of nurses in the face of disasters.

    Keywords: Maneuver, Simulation training, Nurse, Disaster}
  • محمد حسینی، محمد قادری*، سیما حجازی، طوبا حسینی عزیزی، ویدا طیبی، جمیله رمضانی
    زمینه و هدف

    مهارتهای غیر تکنیکی نقش مهمی در کاهش خطا های ناخواسته دارد و روش های اندکی وجود دارند که بتوانند مهارتهای غیر تکنیکی را بهبود بخشند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر طرح پاسخ هفت مرحله ای احیای قلبی ریوی بر مهارتهای غیر تکنیکی دانشجویان پرستاری و هوشبری می باشد.

    مواد و روش ها

    مطالعه نیمه تجربی حاضر شامل 42 نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری و هوشبری بود که به روش نمونه گیری طبقه ای بصورت اختصاص تصادفی به دو گروه مداخله یا طرح پاسخ هفت مرحله ای احیاء و گروه سنتی تقسیم شدند. کلیه شرکت کنندگان یک دوره مهارتهای تکنیکی احیاء قلبی- ریوی را گذراندند سپس در یک کارگاه 4 ساعته شرکت نمودند. آموزشها شامل روش معمول و طرح پاسخ هفت مرحله ای احیاء به ترتیب در گروه های سنتی و مداخله بود. داده ها با استفاده ابزار معیار ارزیابی تیم های اورژانسی(تیم) جمع آوری و به کمک SPSS 20 مورد تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    میانگین نمره کلی عملکرد تیمی در گروه طرح پاسخ هفت مرحله ای(9.63 ± 35.08) نسبت به گروه سنتی (5.68 ± 23.46) معنی دار و بالاتر بود(0.002> p). بعلاوه مقایسه میانگین نمرات مهارتهای غیر تکنیکی در دو گروه سنتی و طرح پاسخ هفت مرحله ای شامل سه طبقه مهارتهای رهبری (0.001>p)، کار تیمی (0.002>p) و مدیریت وظایف (P<0.024) نشان داد که بین این مهارتها تفاوت معنی داری وجود داشته بطوری که میانگین نمرات در گروه طرح پاسخ مرحله ای نسبت به گروه سنتی بالاتر بود. بعلاوه نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه در تعدادی از زیر طبقه های کار تیمی شامل کار کردن با همدیگر ،تسلط تیمی و روحیه تیم به ترتیب وجود نداشت(p<0.187, p<0.310 ,p<0.292)

    نتیجه گیری

    طرح پاسخ هفت مرحله ای به عنوان یک الگوی کار تیمی و رهبری، می تواند مهارتهای غیر تکنیکی احیاء را ارتقاء دهد. بنابراین پیشنهاد می شود از الگوی طرح پاسخ هفت مرحله ای احیاء در آموزش مهارتهای غیر تکنیکی احیاء در محیط های شبیه سازی و واقعی احیاء در بیمارستان ها استفاده شود.

    کلید واژگان: احیای قلبی ریوی, کار تیمی, رهبری, آموزش شبیه سازی, مهارتهای غیر تکنیکی}
    Mohammad Hosseini. Mohammad Ghaderi.Sima Hejazi.Tooba Hoseini Azizi. Vida Tayebi.Jamileh Ramazani
    Background

    The role of the non-technical skills in reducing undesired errors is significant and
    there are a few methods that improve the effectiveness of CPR's non-technical skills. The aim of this
    study was to determine the effect of Seven-Stage Response Plan of cardiopulmonary resuscitation
    (SSRP-CPR) on non- technical skills of nursing and anesthesiology students.

    Material and methods

    The current quasi-experimental study included forty-two undergraduate
    nursing and anesthesiology students that divided in stratified sampling and random allocation into
    the experimental (SSRP-CPR) and traditional groups. All participants completed a course of CPR
    technical skills, and then participated in a 4-hour workshop. The trainings included routine

    method

    of CPR and Seven-Stage Response Plan in traditional and experimental groups, respectively. Data
    were collected by using the Team Emergency Assessment Measure (TEAM) Tool and were
    analyzed by SPSS 20.

    Results

    The mean total scores of team's performance in SSRP-CPR group (35.08±9.63) were
    significant and higher than the traditional group (23.46±5.68), (p<0.002). Furthermore, the mean
    score of non- technical skills categories including leadership (p<o.oo1), teamwork (p<o.oo2) and
    task management (p<o.o24) were significant and higher in SSRP-CPR group, than the traditional
    group. In addition, the results showed that there was no significant difference between the two
    groups in a number of subcategories of teamwork, including working together, team superiority and
    team morale, respectively. (p<o.310, p<0.292 p<0.187).

    Conclusions

    The SSRP-CPR, as a teamwork and leadership model, can improve the non-technical
    skills of resuscitation. Therefore, it’s suggested that the model of SSRP-CPR could be used to train
    the non-technical skills of resuscitation in a simulation and real resuscitation environment in hospital
    resuscitation teams.

    Keywords: Cardiopulmonary Resuscitation, Teamwork, Leadership, Simulation Training, NontechnicalSkills}
  • مریم طباطباییان، معصومه کردی *، سلمه دادگر، حبیب الله اسماعیلی، طلعت خدیوزاده
    مقدمه
    پره اکلامپسی به عنوان یک مشکل جهانی سلامت زنان مطرح شده است. آموزش ماماها جهت کسب صلاحیت لازم برای مدیریت بحران های مامایی از جمله پره اکلامپسی و اکلامپسی ضروری می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی بر مهارت شناختی ماماها در اداره پره اکلامپسی و اکلامپسی انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 90 ماما در بیمارستان های منتخب شهر مشهد انجام شد. ماماها با استفاده از جدول اعداد تصادفی به سه گروه آموزش شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی تقسیم شدند. گروه شبیه سازی به مدت 6 ساعت در مرکز مهارت های بالینی، گروه تلفیقی به مدت 4 ساعت سخنرانی و سپس به مدت یک هفته از طریق وب سایت آموزشی و گروه سخنرانی به مدت 6 ساعت به صورت سخنرانی آموزش دیدند. قبل و 2 هفته بعد از مداخله، آزمون مهارت شناختی گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های تی زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه، ویلکاکسون و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین نمره مهارت شناختی ماماها در هر سه گروه قبل از آموزش تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0p) و بر اساس نتایج مقایسه بین گروهی، میانگین نمره مهارت شناختی در گروه تلفیقی و سخنرانی به طور معنی داری بیشتر از گروه شبیه سازی بود (001/0>p)، اما اختلاف معنی داری در میانگین نمره مهارت شناختی بین دو گروه تلفیقی و سخنرانی وجود نداشت (869/0=p).
    نتیجه گیری
    آموزش مبتنی بر شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی، باعث افزایش مهارت شناختی ماماها در اداره پره اکلامپسی و اکلامپسی گردید که در گروه آموزش تلفیقی و سخنرانی بیشتر از گروه شبیه سازی بود و با توجه به اینکه روش تلفیقی، روشی فعال و فراگیر محور است، بنابراین می توان از روش تلفیقی برای آموزش اورژانس های مامایی استفاده کرد.
    کلید واژگان: آموزش شبیه سازی, اکلامپسی, پره اکلامپسی, سخنرانی, مامایی}
    Maryam Tabatabaeian, Masoumeh Kordi *, Salmeh Dadgar, Habibollah Esmaily, Talat Khadivzadeh
    Introduction
    Preeclampsia is a global health concern in women. Midwifery education is essential to acquiring the necessary skills to manage midwifery crises, such as preeclampsia and eclampsia. The present study aimed to compare the effects of simulation-based training, compilation training, and lectures on the cognitive skills of midwives in the management of preeclampsia and eclampsia.
    Methods
    This clinical trial was conducted on 90 midwives employed in the hospitals in Mashhad, Iran in 2016. Participants were divided into three groups of simulation-based training, compilation training, and lecture using a random number table. The simulation group received training for six hours at the Center for Clinical Skills. Subjects in the compilation group were trained for four hours through lectures and an educational website for a week. Participants in the lecture group received training for six hours through lectures. Before and two weeks after the intervention, a cognitive skills test was performed on the midwives. Data analysis was performed in SPSS version 23 using descriptive statistics (frequency distribution, frequency percentage, standard deviation, mean), paired t-test, one-way ANOVA, Wilcoxon test, and Kruskal-Wallis test at the significance level of P
    Results
    Before the training, mean score of cognitive skills was not significant in the study groups (P
    Conclusion
    According to the results, simulation, compilation, and lectures could effectively enhance the cognitive skills of midwives in the management of preeclampsia and eclampsia, while the improvement was more significant in the compilation training and lecture groups compared to the simulation group. Considering that compilation training is an active, learner-oriented method, it is recommended for the training of midwives in emergencies.
    Keywords: Simulation, based Training, Lectures, Midwifery, Preeclampsia, Eclampsia}
  • مینا امیری، زهرا خادمیان *
    مقدمه

    شبیه سازی یک فناوری آموزشی است که منجر به تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد یادگیرنده می شود، هدف این مطالعه معرفی وکاربرد آموزش مبتنی بر شبیه سازی درآموزش بالینی اتاق عمل است.

    روش ها

    در این مقاله مروری، کلید واژه های شبیه سازی، آموزش، آموزش بالینی، آموزش اتاق عمل و شبیه سازی در اتاق عمل، برای جستجوی مقالات فارسی و انگلیسی موجود در پایگاه های اطلاعاتی،Science Direct، Google scholar،Pubmed،SID و Magiran در بازه زمانی 1396-1379 شمسی و 2000-2018 میلادی استفاده شد. مقالاتی که طبق هدف مطالعه به معرفی و کاربرد روش های آموزش مبتنی بر شبیه سازی در اتاق عمل مرتبط بودند، انتخاب و مطالعه شدند.

    نتایج

    چهل و دو مقاله، به بررسی تاریخچه و اهمیت استفاده از شبیه سازی در آموزش های بالینی، روش های ایجاد و توسعه آنها، انواع شبیه سازهای مورد استفاده در اتاق عمل. اهمیت و نوع مدل طراحی شده جهت ارزشیابی این روش ها پرداخته بودند. از جمله انواع شبیه سازها می توان به شبیه سازهای فیزیکی با فیدالیتی پایین، ابزارهای آموزشی مبتنی بر وب، آموزش های ویدیویی مبتنی بر کامپیوتر، سیستم های یادگیری مجازی، سیستم مدیریت یادگیری، "سیستم ام سی گیل (McGill) "برای آموزش و ارزشیابی مهارت های لاپاروسکوپی، روش های جراحی مبتنی بر شبیه سازی و مانکن های مبتنی بر کامپیوتر کنترل شده واقعی مثل "سیم من تری جی(Sim man 3G)"اشاره کرد.

    نتیجه گیری

    در آموزش اتاق عمل می توان از انواع شبیه سازها و مدل های ارائه شده جهت طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه آموزشی استفاده کرد. بسیاری از چالش های موجود با برنامه ریزی های مناسب قابل حل است و موسسات آموزشی می توانند با درک پتانسیل آموزشی این روش، باعث توسعه و گسترش آموزش های مبتنی بر شبیه سازی در اتاق عمل شوند.

    کلید واژگان: آموزش شبیه سازی, شبیه سازی بیمار, اتاق عمل, تکنولوژی آموزشی, آموزش بالینی}
    Mina Amiri, Zahra Khademian *
    Introduction

    Simulation is an educational technology that facilitates learning and improves learner’s performance. The aim of this study was to introduce simulation-based clinical training in operating room.

    Methods

    In this review article, the keywords “simulation, training, clinical education, operating room training, and simulation in operating room” were used to find Persian and English articles published from 2000-2018 andin the databases of Science Direct, Google scholar, PubMed, SID, and Magiran. Articles related to introduction and application of simulation-based training in operating room were selected and reviewed.

    Results

    Forty-Two articles had addressed the history and importance of using simulation in clinical education, their development methods, types of simulators used in the operating room and importance and types of models designed to evaluate the simulation methods. Examples of these simulations included low-fidelity physical simulators, web-based educational tools, computer-based video training, virtual learning environment systems, learning management systems, laparoscopic surgery such as “McGill Inanimate System” for training and evaluation of laparoscopic skills, simulation-based surgical methods, and realistic computer-controlled mannequins such as “Sim Man 3G”.

    Conclusion

    A wide variety of simulators and models can be used for designing, implementation and evaluation of operating room training. Many of the existing challenges can be overcome with proper planning and educational institutions can develop and expand simulation-based trainings in operating room by understanding the educational potential of this method.

    Keywords: Simulation training, patient simulation, operating room, educational technology, clinical education}
  • رقیه رحمانی*، محمدرضا رحمانی
    زمینه و هدف
    دانشجویان مامایی با توجه به بروز کم نمایش بریچ جنین، فرصت آموزش لازم در محیط بالینی را در این زمینه کسب نمی کنند.بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی آموزش به روش شبیه سازی بر آزمون دانش و مهارت بالینی دانشجویان مامایی در ارتباط با انجام زایمان طبیعی با نمایش بریچ انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش نیمه تجربی با شرکت 39 نفر از دانشجویان مامایی ترم 6 و 8 مامایی به روش سر شماری در دانشگاه علوم پزشکی گناباد سال 1395 انجام شد. تمامی دانشجویان قبل از انجام مطالعه، مبحث زایمان بریج را به طور سنتی با استفاده از روش سخنرانی فرا گرفته بودند و جهت انجام این مطالعه در ابتدا آزمون دانش از تمامی دانشجویان به عمل آمد . سپس سناریوی آموزشی مربوط به انجام زایمان طبیعی در نمایش بریچ بر روی مایکن انجام شد. در پایان، آزمون دانش و مهارت بالینی با استفاده از پرسشنامه های ساخته شده از دانشجویان به عمل آمد. داده ها با استفاده از Spss ورشن 18 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    نمره مهارت بالینی دانشجویان بعد از انجام آموزش شبیه سازی زایمان طبیعی با نمایش بریچ در مقایسه با قبل افزایش داشت که این میزان از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان داد(0/001=p). اما نمره آزمون دانش قبل و بعد از انجام مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت((p>0/05.
    بحث: آموزش به روش شبیه سازی مهارت بالینی دانشجویان را در ارتباط با انجام زایمان طبیعی با نمایش بریچ بهبود بخشید.
    کلید واژگان: آموزش شبیه سازی, نمایش بریچ, دانشجویان مامایی}
    Roghaieh Rahmany Beilondi *, Mohammadreza Rahmani
    Background And Aims
    simulation training is a modern and dynamic methods to improve teaching quality in medical science clinical. This study was done, aimed to evaluate the effectiveness of simulation method to test student's knowledge and clinical skills associated with vaginal delivery of breech presentation.
    Methods
    This semi-experimental study was performed in 39 midwifery students in Gonabad School of Nursing and Midwifery, 2016. In the firstly, experiment were taken of students and determinate a standardized simulation scenario of management of a vaginal breech delivery. Required data were obtained using a self-made questionnaires. Data analysis was conducted using software Spss and the Mann-Whitney test at a significance level of P less than 0.05.
    Results
    Clinical Competence had significantly higher scores after stimulation training (P=0.001). Overall educational test score of the breech delivery do not improved after training significantly (P
    Conclusions
    Simulation training increased Clinical Competence in the management of a simulated vaginal breech delivery.
    Keywords: Simulation Training, breech, midwifery student}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال