مدل پارادایمی گذران اوقات فراغت دانشجویان

امروزه نحوه استفاده از اوقات فراغت و برنامه ریزی برای آن از معیارهای اصلی توسعه یافتگی جوامع است. این پژوهش با هدف تدوین الگوی اوقات فراغت دانشجویان انجام گرفت. پژوهش از نوع پژوهش های کیفی با رویکرد تیوری زمینه ای است. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه عمیق با متخصصان اوقات فراغت استفاده شد. نمونه ها به صورت هدفمند و با روش زنجیره ای متوالی (تا کفایت نظری داده ها) انتخاب شدند. از تحلیل تفسیری با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی برای تحلیل محتوای مصاحبه ها استفاده شد. روایی مصاحبه ها از طریق مرور و اصلاح یافته ها و پایایی مصاحبه ها نیز با استفاده از حسابرسی فرایند و توافق درون موضوعی (86/0) تایید شد. تحلیل محتوای مصاحبه ها به شناسایی 62 مفهوم کلیدی منجر شد که در 8 مقوله تجمیع شد. با درنظر گرفتن فعالیت های فراغتی به عنوان مقوله محوری، شش عامل شامل پیشرانه ها، عوامل فردی، عوامل محیطی و اجتماعی، عوامل دولتی، عوامل مدیریتی و چالش ها بر انتخاب فعالیت های فراغتی تاثیر می گذراند. اوقات فراغت و نحوه گذران آن متاثر از عوامل مختلفی است. برای بهبود فعالیت های فراغتی دانشجویان باید عوامل فردی، پیشرانه ها، عوامل اجتماعی و محیطی، عوامل دولتی، عوامل مدیریتی و چالش های موجود را مورد توجه قرار داد.