ارزیابی ریسک مواجهه شغلی با ذرات قابل استنشاق و سیلیس کریستالی در صنعت سیمان

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک مواجهه ی شغلی با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در آن در یک واحد صنعتی تولید سیمان واقع در استان خراسان رضوی انجام شد.

در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش استاندارد 2/101 MDHS توصیه شده توسط NIOSH جهت تعیین غلظت ذرات قابلاستنشاق سیمان در هوای منطقه تنفسی کارگران و از روش پراش سنج پودری پرتو ایکس (XRD) جهت تعیین غلظت ذرات قابل استنشاق سیلیس بلوری استفاده شد. همچنین از روش ارایه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در آن استفاده شد. بر اساس پیشنهاد ECS حجم نمونه برآورد شده 42 نفر محاسبه و از منطقه تنفسی نمونه برداری انجام گرفته است.

مواجهه کارگران شاغل در اکثر بخش های کارخانه سیمان مورد مطالعه با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس کریستالی بیش از مقادیر استاندارد OEL و ACGIH بوده است. نتایج مربوط به ارزیابی ریسک مواجهه کارگران در واحدهای مختلف نشان داد که سطح ریسک ذرات قابل استنشاق سیمان در قسمت کوره کم و در سایر واحدها متوسط و سطح ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق سیلیس در واحد آسیاب مواد زیاد و در سایر واحدها خیلی زیاد بوده است.

بر اساس نتایج مطالعه، کارگران صنعت سیمان مورد نظر در معرض ریسک متوسط ذرات قابل استنشاق سیمان و ریسک بالای مواجهه با سیلیس قرار دارند.