شناسایی کریدورهای زیستگاهی گوسفند وحشی ارمنی (Ovis orientalis gmelini) در مناطق حفاظت شده خانگرمز و آلموبلاغ در استان همدان

یکی از مهم ترین فرآیند هایی که موجب تغییر الگوی زیستگاه در سیمای سرزمین می  شود تکه تکه شدن زیستگاه است، که امروزه به بزرگ ترین تهدید تنوع زیستی در سطح جهان تبدیل شده که خود ناشی از تخریب بخش هایی از زیستگاه است. برای جلوگیری از کاهش تنوع زیستی بر ایجاد گذرگاه ها به منظور برقراری ارتباط بین سیماهای سرزمین های تکه تکه شده جهت حرکت جانوران تاکید شده است. در این پژوهش از روش مکسنت برای ایجاد نقشه مطلوبیت زیستگاه و آنالیز کم ترین هزینه مسیر برای شناسایی و طراحی گذرگاه ها استفاده گردید. به منظور بررسی تاثیر متغیرهای زیستی و غیرزیستی بر زیستگاه قوچ و میش ارمنی، 8 فاکتور براساس ویژگی های رفتاری و بوم شناختی گونه و ویژگی های منطقه مورد مطالعه انتخاب شدند که شامل شیب، ارتفاع، فاصله از جاده اصلی، فاصله از صیاد، فاصله از روستا، فاصله از منابع آبی و جهت می باشد. طبق تحلیل مکسنت و نتایج ازمون جک نایف 4 متغیر فاصله از طعمه خوار (گرگ)، طبقات ارتفاعی، فاصله از روستا و فاصله از منابع آبی بیش ترین تاثیر یا نقش و متغیر جهت کم ترین نقش را داشتند. با توجه به بررسی های به عمل آمده بروی نقشه ها و بررسی های میدانی سه مسیر انتخاب گردید مسیر اول به دلیل مسافت طولانی و قرار گرفتن در بین روستا و داشتن ارتفاع کم تر و هم چنین نزدیکی به جاده های اصلی مناسب درنظر گرفته نمی شود مسیر دوم و سوم با توجه به این که هردو در انتها به یک مسیر منتهی می شود مناسب تر بوده و می تواند به عنوان کریدور اصلی درنظر گرفته شوند.