بررسی ژنتیک جمعیت، فیلوژنی و تعیین خط شناسه DNA در لاک پشت سبز (Chelonia mydas) دریای عمان، سواحل استان سیستان و بلوچستان

در گذشته از صفات مورفولوژیکی برای طبقه بندی موجودات استفاده می کردند، اما امروزه استفاده از نشانگرهای مولکولی به دلیل مزیت هایی که دارد مورد توجه قرار گرفته است. نشانگرهای میتوکندریایی یکی از بهترین گزینه ها در بررسی روابط فیلوژنتیک است. در این مطالعه 10 نمونه از لاک پشت دریایی سبز از سه منطقه چابهار 4 نمونه، گواتر 3 نمونه و کنارک  3 نمونه در استان سیستان و بلوچستان جمع آوری شد. پس از استخراج DNA با استفاده از کیت استخراج و هم چنین روش استخراج استات آمونیوم، نمونه ها از قطعه ژنی mtDNA و COI توالی یابی شدند. توالی ها به کمک نرم افزارهای MEGA، Bioedit و Arlequin بررسی شدند. نتایج نشان داد که براساس آنالیز فیلوژنتیکی جمعیت مورد مطالعه، نمونه ها در سه جمعیت قرار گرفتند. میانگین کلی فاصله در میان جمعیت براساس P-distance برابر با 0/18 بود. نتایج کلاستال دابلیو نشان داد که بیش  ترین تفاوت میان توالی ها مربوط به ابتدا و انتهای توالی است. میزان تنوع هاپلوییدی صفر بود. هم چنین تعداد محل های پلی مورفیک برابر با صفر بود که نشان می دهد تفاوت به اندازه ای نبوده که اشتقاق گونه انجام شود. هیچ نوترکیبی در توالی ها رخ نداده که با ماهیت ناحیه مورد بررسی هم خوانی داشته باشد. نتایج حاصل از این مطالعه را می توان در بررسی تنوع ژنتیکی لاک پشت های سبز دریایی در شرایط متفاوت جغرافیایی مورد استفاده قرار داد. هم چنین در مدیریت جمعیت این گونه، جلوگیری از انقراض آن و در تهیه یک بانک ژنی مناسب برای شناسایی این گونه به کمک تکنیک های مولکولی به ویژه در مواردی که فقط تخم یا بافت این گونه موجود است نیز می تواند یک راهکار مناسب باشد.