نقش واسطه ای نظم جویی هیجانی در رابطه بین روان سازه های سازش نایافته اولیه و نشانه های اضطراب

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‎ای نظم‎جویی هیجان در رابطه‎ بین روان سازه های سازش‎نایافته اولیه و نشانه‎های اضطراب انجام شد. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی، 300 دانشجو (158 زن، 142 مرد) با روش دردسترس از بین دانشجویان دانشگاه تهران انتخاب شدند و پرسشنامه‎ روان‎سازه‎ یانگ فرم کوتاه (یانگ، 1998)، مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (لاویباند و لاویباند، 1995) و مقیاس دشواری نظم‎جویی هیجان (گرتز و رومر، 2004) را تکمیل کردند. نتایج این پژوهش نشان داد بین روان سازه های سازش‎نایافته اولیه، دشواری نظم‎جویی هیجان و نشانه‎های اضطراب رابطه‎ مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل مسیر نشان دهنده نقش واسطه ای دشواری نظم‎جویی هیجان در رابطه بین روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه و نشانه های اضطراب بود.‎ بر اساس یافته‎های پژوهش می‎توان نتیجه گرفت که رابطه‎ روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه و نشانه های اضطراب، خطی و ساده نیست و روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه از طریق دشواری نظم‎جویی هیجان، نشانه‎های اضطراب را تحت ‎تاثیر قرار می‎دهند. بنابراین به منظور پیشگیری از ایجاد نشانه های اضطراب، افزون بر کاهش ویژگی‎های منفی روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه، لازم است زمینه‎های بازسازی فرایندهای نظم‎جویی هیجان با هدف افزایش سطح سلامت روانی فراهم شود.