بررسی تغییرات سطوح فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین 10 پس از 8 هفته تمرین منظم پیلاتس و مصرف ویتامین D در مردان دارای اضافه وزن. یک مطالعه کارآزمایی بالینی

افزایش وزن و کمبود ویتامین D با افزایش التهاب سیستمیک و بیماری های مزمن همراه است.. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس همراه با مصرف ویتامین D بر سطوح فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا(TNF-α) و اینترلوکین 10(IL-10) در مردان دارای اضافه وزن بود.

این مطالعه نیمه تجربی بر روی 50 مرد دارای اضافه وزن با دامنه سنی 45 تا55 سال انجام شد. آزمودنیها در ابتدا به صورت  دردسترس انتخاب و سپس بطور تصادفی به گروه های تمرین، تمرین+ویتامینD (ترکیبی) ، ویتامینD  و کنترل تقسیم شدند(13 نفر در هر گروه). گروه های تمرین و ترکیبی، 8 هفته تمرین ورزشی (با شدت 50-70%  ضربان قلب ذخیره، 3 جلسه/ هفته) انجام دادند. گروه های ویتامینD و ترکیبی، 50000 واحد ویتامین D یک بار در هفته  و به مدت 8 هفته دریافت نمودند. سطوح سرمی متغیرها  با استفاده از روش الایزا تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای t زوجی، آنوا یکطرفه و کروسکال والیس در سطح معنا داری 05/0>P  انجام شد.

ملاحظات اخلاقی:

این مطالعه با کد  IR.IAU.BABOL.REC.1398.088در کمیته پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل به ثبت رسید.

نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین پیلاتس، مصرف ویتامین D و مداخله ترکیبی با افزایش سطوح IL-10(001/0>p) و  کاهش TNF-α (001/0>p) در مردان چاق همراه بود. بعلاوه مداخله ترکیبی با تغییرات بیشتر این متغیرها در مقایسه با دو مداخله درمانی دیگر همراه بود اما میزان کاهش سطوح TNF-α در گروه تمرینی بیشتر از گروه ویتامین D بود(012/0=p).

به نظر می رسد که اثرات ضد التهابی هر یک مداخله های ورزش پیلاتس، مکمل ویتامین D و ترکیبی از این دو شیوه در وضعیت اضافه وزنی همراه با سطوح پایین ویتامین D، تا حدی می تواند به تنظیم مثبت IL-10 و کاهش TNF-α نسبت داده شود اما اثر بخشی مداخله ترکیبی بر  بهبود التهاب در مقایسه با دو مداخله دیگر بیشتر است. هم چنین تاثیر تمرین پیلاتس در  کاهش TNF-α قوی تر از مکمل ویتامین D  می باشد.