ارزیابی خطر سرطان زایی و غیر سرطان زایی مواجهه زنان خانه دار با ترکیبات آلی فرار (BTEX) در هوای داخلی منازل

غلظت برخی از آلاینده ها اغلب در محیط های داخلی بیشتر از محیط های بیرونی تشخیص داده شده است؛ بنابراین، آلودگی هوای خانگی در حال حاضر به عنوان یکی از مهم ترین نگرانی های سلامت عمومی در سراسر جهان در نظر گرفته می شود. مطالعه حاضر با هدف اندازه گیری غلظت آلاینده های بنزن، تولوین، اتیل بنزن و زایلن در هوای منازل شهر خشت در استان فارس و ارزیابی خطر سرطان زایی و غیر سرطان زایی این ترکیبات در هوای تنفسی زنان خانه دار طراحی شد.

در این مطالعه، از هوای 30 منزل در شهر خشت نمونه گرفته شد. نمونه های هوا برای اندازه گیری ترکیبات BTEX بر اساس روش شماره 1501 NIOSH جمع آوری و با دستگاه GC-FID اندازه گیری شد. خطر سرطان زایی و غیر سرطان زایی این ترکیبات در هوای تنفسی زنان خانه دار طول یک سال محاسبه شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی اسپیرمن و من وینتی و نرم افزار SPSS نسخه 23 با سطح اطمینان 95 درصد انجام شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد غلظت بنزن، تولوین و زایلن به ترتیب 1/76-0/06، 0/96-0/1 و 0/97-0/01 میکروگرم در مترمکعب بود. مقادیر اتیل بنزن در تمامی نمونه ها کمتر از حد تشخیص دستگاه گزارش شد. رابطه خطی و مثبت معناداری بین غلظت بنزن و تولوین مشاهده شد (0/05 <p). خطر افزایش سرطان محاسبه شده در طول یک سال (ILCR) برای بنزن در تمام نمونه ها کمتر از حد استاندارد (6-10×1) توصیه شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) و سازمان بهداشت جهانی گزارش شد. همچنین میزان ضریب خطر (HQ) محاسبه شده به منظور ارزیابی خطرات غیر سرطان زایی برای بنزن، تولوین و زایلن کمتر از یک گزارش شد.

نتیجه گیری: 

با توجه به اینکه سازمان بهداشت جهانی هیچ محدوده امنی برای مواجهه با بنزن، به خصوص در هوای داخلی که افراد مدت زمان بیشتری را سپری می کنند، در نظر نگرفته است، درنتیجه غلظت ناچیز این آلاینده در محیط های داخلی نیز برای سلامتی افراد به خصوص زنان خانه دار نگران کننده است؛ بنابراین، به منظور کاهش غلظت این آلاینده و سایر ترکیبات BTEX، کاهش یا حذف آن دسته از فعالیت های انسانی که ترکیبات BTEX آزاد می کنند و همچنین استفاده از روش های تهویه مناسب توصیه می شود.