کاربرد تحلیل مسیر در تبیین روابط بین عوامل موثر بر کنترل راهبردی

هدف این پژوهش تبیین روابط عوامل موثر بر کنترل راهبردی در فرایند مدیریت راهبردی با روش تحلیل مسیردر سازمانهای اجرایی است. این پژوهش، که از نوع همبستگی و توصیفی است با طراحی پرسشنامه 63 سوالی که روایی آن قبلا تایید شده است و پایایی آن با آلفای کرونباخ 945 / 0 مورد تایید قرار گرفت در جامعه آماری 181 نفر از خبرگان شاغل در شرکت آبفای قم و با روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. به منظور تبیین عوامل کنترل راهبردی در این سازمان، ابتدا و بر مبنای پیشینه تحقیق و نظر خبرگان، ارایه چارچوب نظری تحقیق با ده متغیر)اهداف راهبردی، تعیین وظایف، جوابگویی، بودجه ریزی، خودکنترلی، شایستگی کارکنان، مشتری مداری، ساختار بازخورد، ردیابی و اقدام اصلاحی(ارایه شد. سپس با رعایت اصول فرضیه سازی چهار فرضیه ارایه شد و مورد آزمون قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. ضرایب همبستگی با سطح معناداری به دست آمده برای تمام موارد رقم) 000 / 0(است؛ بنابراین تمام متغیرها رابطه معنی دار دارد و نیز برازش الگوی پیشنهادی با داده ها رضای تبخش بود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که در الگو هشت رابطه مورد تایید قرار نگرفت. از جمله نتایج الگوی تایید شده نهایی این است که شایستگی کارکنان بر فعالیتهای ردیابی، اقدامات اصلاحی و ساختار بازخورد به ترتیب با میزان ضرایب همبستگی 690 / 0 و 647 / 0 و 718 / 0 موثر است.