مسدود کننده های کانال کلسیمی: اهداف جدید درمانی بیماری آلزایمر

مقدمه:

 بیماری آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل دمانس در سالخوردگان محسوب می شود. اختلال حافظه معمولا بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می کند. آلزایمر نه تنها با کاهش غلظت استیل کولین مغزی، استرس اکسیداتیو و رسوب پروتئین بتا آمیلویید همراه است، بلکه مطالعات جدیدتر نشان داده اند که نورودجنریشن ناشی از اختلال هومیوستاز کلسیم داخل سلولی نیز در پاتوفیزیولوژی بیماری دخیل می باشد. داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی اثرات سودمندی در مدل های مختلف اختلال حافظه نشان دادند. در اینجا ما اثر داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی بویژه نوع N را به عنوان جدیدترین داروهایی از گروه بلاکر های کانال کلسیمی که بر اختلالات حافظه در مدل های حیوانی اثر بخش بوده اند، مرور و بحث می کنیم. بر خلاف کانال های کلسیمی نوع L، که علاوه بر سلول های عصبی در ارگان های دیگر نیز حضور دارند، کانال های کلسیمی نوع N به طور عمده در نورون‏ها قرار گرفته اند. مزیت عمده بلاکر های کانال های کلسیمی نوع N نسبت به سایر بلاکرهای کانال های کلسیمی عوارض جانبی کمتر آن‏ها می‏باشد.

هدف قرار دادن کانال های کلسیمی نوع N، ممکن است به راهکارهای درمانی جدید برای درمان آلزایمر کمک کند.