تاثیر شش هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی استئوکلسین غیرکربوکسیله، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی دختران دارای اضافه وزن: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

فعالیت بدنی و ورزش از طریق سازوکارهای گوناکونی می تواند موجب ارتقای سلامتی در افراد گردد. بافت استخوان بدن می تواند تحت تاثیر فعالیت بدنی و ورزش متابولیسم گلوکز و چربی را تغییر دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح سرمی استیوکلسین غیرکربوکسیله، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی دختران دارای اضافه وزن انجام شد.

روش کار: 

این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده در سال 1399 بر روی 24 نفر از دانشجویان دختر دارای اضافه وزن (شاخص توده بدنی 38/2±58/28) در دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه تمرین 12 نفره HIIT و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته) به تمرین پرداختند، در حالی که گروه کنترل هیچ فعالیت بدنی منظمی نداشتند. نمونه های خونی جهت اندازه گیری سطوح سرمی استیوکلسین، انسولین، گلوکز و نیمرخ لیپیدی (48 ساعت قبل و پس از دوره مداخله) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه23) و آزمون های تی زوجی و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

اجرای6 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا منجر به افزایش سطوح سرمی استیوکلسین غیرکربوکسیله (045/0=p) و کاهش معنی دار گلوکز (026/0=p)، مقاومت به انسولین (036/0=p)، تری گلیسیرید (017/0=p) و LDL (04/0=p) گردید. درحالی که در سایر اجزای نیمرخ لیپیدی (کلسترول تام و HDL) تغییرات معنی داری مشاهده نشد (05/0≤p).

نتیجه گیری: 

اجرای تمرینات تناوبی با شدت بالا منجر به بهبود معنی دار مقاومت به انسولین و برخی از شاخص های نیمرخ لیپیدی (تری گلیسیرید و LDL) گردید که ممکن است ناشی از افزایش شاخص عملکرد آندوکرینی استخوان (استیوکلسین غیرکربوکسیله) باشد.