تحلیل راهبردی هنر- صنعت فرش استان مرکزی

از دیرباز فرش دستباف استان مرکزی به ویژه برند ساروق با تاریخ چند صد ساله به عنوان یکی از نمادهای هنر و فرهنگ ایرانی شناخته شده و نقشی مهم در اشتغال، صادرات غیرنفتی و معرفی هنر استان داشته است. متاسفانه در دهه اخیر، سهم فرش استان از بازار داخلی و خارجی به شدت تنزل یافته و این هنر- صنعت با سابقه، با دشواری های بی شماری مواجه گشته است تا جایی که تعداد تولیدکنندگان و فعالان این عرصه به نحو چشمگیری کاهش یافته است. مقاله حاضر به تحلیل کیفی و راهبردی فرش دستباف استان مرکزی، ریشه یابی تنزل جایگاه آن و ارایه راهکارهای مناسب جهت خروج از این رکود می پردازد. در این پژوهش از روش مطالعات کتابخانه ای و ابزار مختلفی از جمله تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با ذی نفعان، کارشناسان، خبرگان و فعالان حوزه هنر- صنعت فرش استان استفاده شده است. سپس با بهره گیری از تکنیک SWOT (قضفت) به تحلیل کیفی و ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای این هنر- صنعت پرداخته و در نهایت راهکارهای رسیدن به اولویت های مبتنی بر جهت گیری های توسعه آن در استان ارایه شده است. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان دهنده جایگاه تدافعی فرش استان در بازارهای داخلی و خارجی است و متناسب با این جایگاه راهبردها و سیاست ها، تدوین و راهکارهای عملیاتی خروج از رکود فعلی ارایه شده است. اصلی ترین راهبردهای تدوین شده، "نیازسنجی، تدوین، اجرا و ارزیابی برنامه آموزشی منظم در مراحل و سطوح مختلف حوزه هنر- صنعت فرش"، "ارتقای کیفیت فرش دستباف در استان از طریق شناسنامه دار کردن فرش های بافته شده، استانداردسازی، نظارت و ارزیابی" و "به کارگیری روش های نوین بازاریابی و برنامه ریزی اثربخش جهت معرفی برندهای فرش دستباف به منظور نفوذ در بازارهای جدید و افزایش سهم در بازارهای موجود" می باشند.