بررسی فراوانی کریستال اوری و باکتری اوری در سگ های خانگی شهرستان اهواز

یکی از مهم ترین عواملی که در پاتوژنز سنگ های ادراری نقش دارد، کریستال اوری می باشد. نوع کریستال می تواند با عفونت باکتریایی دستگاه ادراری مرتبط باشد و متعاقبا موجب تغییر pHادرار گردد. مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی فراوانی کریستال اوری و باکتری اوری، در سگ های خانگی اهواز صورت گرفت. بدین منظور، ادرار 101 قلاده سگ سالم  و به روش کاتترزدن اخذ شد. در ارزیابی فیزیکی نمونه های ادرار، وزن مخصوص، رنگ، شفافیت و ویژگی های ظاهری و در آنالیز بیوشیمیایی آن ها، وجود هموگلوبین، گلوکز، پروتیین و اجسام کتونی در ادرار بررسی و نیز pHادرار سنجیده شد. رسوب ادراری، از نظر حضور کریستال ها، کست ها و سلول ها هم ارزیابی شد. همچنین نمونه های ادرار از نظر حضور باکتری های استافیلوکوکوس، پروتیوس و اشریشیا کولای بررسی شدند. در مجموع، در 20 مورد (80/19 درصد) کریستال اوری مشاهده گردید، که از این تعداد، 15 مورد (75 درصد) استروویت، 2 مورد (10 درصد) اگزالات کلسیم دی هیدرات، 2 مورد (10 درصد) مخلوط استروویت و اگزالات کلسیم دی هیدرات و 1 مورد (5 درصد) مخلوط اگزالات کلسیم دی هیدرات و بیلی روبین بودند. از 101 نمونه، در 40 مورد (60/39 درصد) کشت ادرار  مثبت بود، که از این تعداد، 16 مورد (40 درصد) استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و 12 مورد (30 درصد) اشریشیا کولای بود. در هیچ کدام از نمونه ها، پروتیوس جدا نشد. در مطالعه حاضر، ارتباط معنی داری بین جنس و نژاد با باکتری اوری و کریستال اوری به دست نیامد (05/0<p)، اما تفاوت از نظر سن معنی دار بود به نحوی که با افزایش سن، میزان کریستال اوری و باکتری اوری افزایش یافت (05/0>p). همچنین مشخص گردید که همبستگی نزدیکی بین کریستال اوری و باکتری اوری در سگ ها وجود دارد.