مقایسه مزایا و معایب دادگاه و داوری تجاری بین المللی

فصل خصومت از طریق مراجع قضایی اگرچه اصلی ترین و مهم ترین شیوه حل و فصل اختلافات افراد می‌باشد اما تورم پرونده‌های دادگستری و در نتیجه کاهش سرعت رسیدگی و بر اثر تشریفات فراوان رسیدگی‌های قضایی باعث توجه فزاینده به روش‌های جایگزین دادرسی رسمی شده است و لذا روش‌هایی مانند داوری، سازش، میانجیگری، کدخدامنشی و... مورد اقبال قرار گرفته اند.
در میان روش‌های جایگزین، اسلوب داوری تنها شیوه مناسب برای حل و فصل دعاوی و اختلافات تجاری به ویژه در دعاوی تجاری بین المللی به شمار می‌رود و به خاطر مزایای متعدد آن روز به روز بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد. اگرچه در دعاوی داخلی، شیوه داوری، یکی از جایگزین‌ها و بدیل‌های رسیدگی در محاکم قضایی به حساب می‌آید و در دعاوی تجاری بین المللی نیز شیوه منحصر به فرد حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی محسوب می‌شود. زیرا هیچ مرجع قضایی یا دادگاه بین المللی با صلاحیت عام وجود ندارد تا داوری جانشین آن گردد. بر همین اساس امروزه از یکسو به سبب کارآیی داوری و مزیت‌های آن نسبت به حل و فصل قضایی و از سوی دیگر افزایش معاملات و قراردادهای تجاری در سطوح مختلف ملی و بین المللی داوری به عنوان شیوه مناسب حل و فصل اختلافات تجاری از جایگاهی بس رفیع در نظام حقوقی کشورهای مختلف برخوردار شده است.
یافته‌های پژوهش حاضر مشخص کردن مزایا و معایب دادگاه و داوری تجاری بین المللی می‌باشد در مقام مقایسه امتیازات و معایب دادگاه و داوری تجاری بین المللی، می‌توان گفت گرچه هریک صفات مثبت و منفی خاص خود برخوردار است، لیکن امتیاز داوری نسبت به دادگاه، با توجه به امتیازات مختلف آن از جمله تعیین حق داور، کم هزینه بودن داوری، عدم وجود تشریفات، سرعت در رسیدگی، تخصصی بودن اختلافات، رعایت اصل بی طرفی و حفظ اسرار شغلی موجب شده است تا طرفین اختلاف، به خصوص در قراردادهای بازرگانی، اختلافات خود را از طریق ارجاع امر به داوری حل و فصل نمایند.