اثر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت عشمومی، عزت نفس و خودابزاری

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت عمومی، عزت نفس و خودابزاری دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان های شهرستان تبریز است. جامعه مورد بررسی این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان (17-14ساله) شهرستان تبریزند و نمونه شامل یک گروه 42 نفره به عنوان گروه آزمایش و یک گروه 42نفره به عنوان گروه گواه است که به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. پژوهش شامل هفت فرضیه است؛ سه فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی که فرضیه های اصلی عبارتند از:1- آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش سلامت عمومی دانش آموزان دبیرستان می‌شود.
2- آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش عزت نفس دانش آموزان دبیرستانی می‌شود.
آزمون ها عبارتند از: سلامت عمومی گلدبرگ 28-GHQ، عزت نفس کوپراسمیت و خودابزاری A. S. A طرح این تحقیق از نوع پیش تست پس تست با گروه کنترل است؛ بدین معنی که ابتدا آزمون های سلامت عمومی، عزت نفس و خودابزاری به عنوان پیش آزمون بین دو گروه اجرا شد که تفاوت معنی داری مشاهده نشد. سپس گروه آزمایش 16 جلسه(هر هفته یک بار به مدت 2 ساعت) در معرض آموزش قرار گرفتند. در پایان هر دو گروه مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. سپس داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغییری (MANOVA) و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج با 05/   a= نشان داد که تفاوتی معنادار بین گروه آزمایش و گروه گواه وجود دارد؛ یعنی آموزش مهارت های زندگی در افزایش سلامت عمومی، عزت نفس و خودابزاری تاثیر داشته است.