اصول اخلاق زیستی در نهاد خانواده از منظر اسلام

نهاد خانواده از منظر آموزه‌های اسلامی دارای اهمیت فراوانی است که فقدان و یا تهدید آن ممکن است تبعات جبران‌ناپذیری در حیطه اخلاقی و اجتماعی در پی داشته باشد. به همین دلیل توجه به آموزه‌های اخلاقی اسلام و بررسی اصول اخلاق زیستی در باب نهاد خانواده به عنوان هدف اصلی پژوهش حاضر انتخاب شده است.

در این مطالعه، با روش توصیفی تحلیلی (روش کتابخانه‌ای)، به بررسی آموزه‌های اخلاقی اسلام در باب نهاد خانواده پرداخته و اطلاعات نیز به شیوه اسنادی و بهره‌گیری از متون فقهی و حقوقی جمع‌آوری شد.

برپایی و تداوم نهاد خانواده از منظر آموزه‌های اسلامی نیازمند رعایت اصول و شرایطی است که از حیث اخلاقی، مروج اخلاق فردی و اجتماعی نیز تلقی می‌شوند. این اصول شامل رابطه مودت‌آمیز، تکریم اعضای خانواده از سوی یکدیگر، حسن معاشرت، توافق و تفاهم، صداقت و شکیبایی، وفاداری و امانتداری، رازدای و عیب‌پوشی، تقسیم وظایف بر مبنای عدالت است که کاربست این اصول الگویی برای ترویج اخلاق در جامعه تلقی می‌شود.

نظام اخلاقی اسلامی با تکیه بر نهاد خانواده می‌تواند زمینه‌ساز نسلی متعهد و متعالی گردد که هم ارزش‌های الهی را سرلوحه رفتار فردی، خانوادگی و اجتماعی قرار دهد و هم با چالش‌های دنیای مدرن که نهاد خانواده را هدف گرفته است، مقابله کند. بر این اساس، سوابق نظام‌های اخلاقی غیر دینی، نشان‌دهنده بی‌اثربودن آن‌ها در مطلوبیت‌بخشی به این نهاد و گاه در تعارض با مصالح عالیه آن است.